برگه وبلاگ

در این پست از سرور اچ پی به آموزش نحوه پیدا کردن ورژن Intelligent Provisioning در سرورهای اچ پی خواهیم پرداخت.

Intelligent Provisioning یک ابزار استقرار سرور است که در سرورهای ProLiant و ماژول های محاسباتی HPE Synergy تعبیه شده است. ابزار Intelligent Provisioning ، راه اندازی سرور را ساده می کند و روشی قابل اعتماد و ثابت برای استقرار سرورها ارائه می دهد. ورژن 3.30 ابزار Intelligent Provisioning و ورژن جدیدتر آن شامل راه اندازی HPE SMB هم می شود.

ابزار Intelligent Provisioning امکان دانلود درایورها، سیستم عامل و نرم افزار سیستم را با اتصال مستقیم به HPE.com برای انجام به روز رسانی و نصب یک سیستم عامل در همان مرحله می دهد.

سوال کلی اینست که چگونه می‌توان نسخه Intelligent Provisioning را در سرور اچ پی ProLiant Gen8 پیدا کرد؟

برای این کار باید مطابق مراحل زیر کار را انجام دهید:

1- سرور را روشن کنید. در مرحله بالا آمدن سرور ، کلید F10 را فشار دهید.

2- این مرحله برنامه Intelligent Provisioning را در سرور HP Gen8 بارگیری می‌کند.

3- کاربر دکمه‌های پیمایش را در گوشه سمت راست بالای پنجره Intelligent Provisioning پیدا می‌کند.

4- مطابق شکل زیر روی آیکون System Information کلیک کنید.

4- نسخه Intelligent Provisioning نصب شده روی سرور را نشان خواهد داد.

بیشتر بخوانید: آپدیت iLO4 در سرور اچ پی

در این پست از سرور اچ پی با تست سرور HP ProLiant Gen9 با استفاده از Embedded Diagnostics که در بخش System Utilities سرورهای اچ پی پرولیانت قرار دارد با شما عزیزان خواهیم بود.

قبلا در مطالب قبلی به تست پاور های اچ پی پلاتینیوم و تیتانیوم پرداختیم. این بخشی که ما برای شما آماده کرده ایم محیط سرورهای HP ProLiant Gen9 می باشد و هدف بررسی یک از ابزارهای سیستم UEFI می باشد که بر روی سرورهای اچ پی تعبیه شده است.

از قابلیت Embedded Diagnostics برای دسترسی به وضعیت خلاصه سلامت، اجرای تست‌های سیستم، تست مؤلفه ها و مشاهده IML و گزارش‌های تست استفاده می‌شود.

برای دسترسی به System Utilities در حین بالا آمدن دستگاه باید F9 را فشار دهید:

دو گزینه برای دسترسی به Embedded Diagnostics وجود دارد:
1. Setting Embedded Diagnostics

این گزینه، Embedded Diagnostics را که از منوی Boot در دسترس است، فعال یا غیرفعال می کند.
برای تنظیم Embedded Diagnostics:
از صفحه System Utilities، System Configuration -> BIOS/Platform Configuration (RBSU) -> Server Security -> Embedded Diagnostics را انتخاب کنید و Enter را فشار دهید.
یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید:
• Enabled – به شما امکان می‌دهد تا Embedded Diagnostics را راه‌اندازی کنید.

•  Disabled – از راه‌اندازی Embedded Diagnostics جلوگیری می‌کند.

2. Configuring the Embedded Diagnostics Mode

این گزینه برای پیکربندی Embedded Diagnostics در حالت خودکار یا Text Console استفاده می شود.
برای پیکربندی حالت Embedded Diagnostics در صفحه System Utilities باید به مسیر System Configuration -> BIOS/Platform Configuration(RBSU) -> Server Security -> Embedded Diagnostics Mode رفته و دکمه Enter را کلیک بفشارید.

یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید:

• Auto (پیش‌فرض) – عیب‌یابی جاسازی شده را در حالت گرافیکی نمایش می‌دهد.

• Text Mode – عیب یابی جاسازی شده را در حالت متنی نمایش می دهد.

توجه داشته باشید که اگر از طریق کنسول سریال BIOS به سرور متصل می شوید، فقط می توانید Embedded Diagnostics را در حالت متنی به جای خودکار (گرافیکی) مشاهده کنید.

3. دسترسی به Embedded Diagnostics:
این گزینه برای دسترسی به Embedded Diagnostics برای دسترسی به وضعیت خلاصه سلامت، اجرای تست‌های سیستم، تست مؤلفه و مشاهده گزارش‌های آزمایش استفاده می‌شود.
برای دسترسی به Embedded Diagnostics باید از صفحه System Utilities، Embedded Applications -> Embedded Diagnostics را انتخاب کرده و Enter را فشار دهید.

زبان کاربری و سپس یکی از گزینه‌های فهرست شده را انتخاب کنید:

حتما باید پس از تغییر یک تنظیمات خاصی، دکمه F10 را فشار دهید تا انتخاب شما ذخیره شود.

هارد NVMe چیست و چرا باید برای سرور خریداری شود

مطمئنا هنگامی که دنبال خرید هاست یا سرور بودید راهکار درایوهای NVMe را شنیده اید. در این پست از سرور اچ پی قصد داریم به بیان اینکه هارد NVMe چیست و چرا باید برای سرور خریداری شود بپردازیم.

هارد درایوهای NVMe از فناوری نسبتاً جدیدی برای ارائه سریعترین فضای ذخیره سازی موجود امروزی استفاده می کنند، اما تکنولوژی NVMe چیست؟ چرا باید از هاردهای NVMe بر روی سرور استفاده کرد؟

در این پست بررسی کامل هاردهای اس اس دی NVMe و مزایای سرویس دهی پایگاه داده یا برنامه های کاربردی شما از سروری با درایو دیسک NVMe ارائه شده است.

لزوم نیاز به تکنولوژی NVMe

هارد درایوهای (SSD) و هارد دیسکهای استاندارد (HDD) از طریق اتصالات IDE یا SATA با مادربرد سرور ارتباط برقرار می کنند.

SATA در ابتدا برای استفاده با هارد دیسک ها طراحی شد و به رایج ترین رابط برای اتصال SSD های اولیه تبدیل شد. طولی نکشید که فناوری SSD با SATA به آستانه خود رسید.

SSD ها به دلیل محدودیت های رابط SATA نمی توانند سرعت های بالاتری ارائه دهند. راه حل برون رفت از این محدودیت ، توسعه فناوری حافظه غیر فرار (NVMe) بود.

در سال ۲۰۰۹، بیش از ۹۰ شرکت بین المللی، گروه کاری تولیدی تحقیقاتی NVM Express را برای شروع کار فنی روی درایوهای NVMe تشکیل دادند.

هارد دیسک‌های SSD NVMe درایوهای حالت جامد با پروتکل رابط متفاوت هستند. توسعه دهندگان به جای تکیه بر توان عملیاتی محدود SATA، پروتکلی برای ارتباط با گذرگاه اکسپرس PCI ایجاد کردند.

هارد درایوهای اولیه NVMe به عنوان کارت های افزونه با استفاده از رابط PCIe ۲.۰ یا PCIe ۳.۰ طراحی شدند. این درایوها به سوکت PCIe در مادربرد سرور یا کامپیوتر متصل می شوند.

شرکت ها همچنین شروع به تولید درایوهای ۲.۵ اینچی NVMe کردند که با استفاده از کانکتور U.۲ یا U.۳ با مادربرد ارتباط برقرار می کنند.

اکثر SSD های مدرن اکنون دارای فناوری NVMe هستند. این درایوها از کانکتور SATA Express و پروتکل M.۲ استفاده می کنند.

اگر در چند سال گذشته لپ‌تاپ خریداری کرده‌اید، احتمالاً دارای یک NVMe SSD با حافظه فلش NAND است. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص نکات مهم در انتخاب هارد SSD به لینک مراجعه نمایید.

NVMe چیست؟

NVMe مخفف NVMe (non-volatile memory express) یک مشخصات رابط منطقی دستگاه است. اساساً، این فناوری برای دسترسی به حافظه فلش مورد استفاده در درایوهای حالت جامد (SSD) است.

همانطور که گفته شد، برای ارتباط از پورت PCI Express استفاده می کند که تفاوت اولیه درایوهای NVMe با فناوری های قدیمی تر است. NVMe از ابتدا برای کار با تأخیر کمتر ارائه شده توسط پورت PCI Express و فناوری SSD توسعه یافته است.

استفاده از پورت PCI Express به درایوهای NVMe اجازه می دهد تا عملیات ورودی خروجی بیشتری در هر ثانیه (IOP) در مقایسه با رابط ATA که برای درایوهای قدیمی استفاده می شود، ارائه دهند. در مباحث سرور و استوریج های پیشرفته که میزان IOPS بسیار مهم هست، بسیار کاربردی می باشند.

قبل از استفاده از فناوری NVMe، SCSI متصل به سریال (SAS) سریعترین گزینه موجود بود. رابط های SAS-۳ توان خروجی ۱۲ گیگابیت بر ثانیه را ارائه می دهند که نسبت به توان خروجی ۶ گیگابیت بر ثانیه ارائه شده توسط رابط های SATA بهبود یافته است.

هنگام استفاده از پیکربندی ۱۶ خطی PCI Express، درایوهای NVMe توان خروجی ۱۶ گیگابیت بر ثانیه را ارائه می‌کنند. با این حال، افزایش IOP ها تنها یکی از پیشرفت های فناوری NVMe بود.

هاردهای NVMe نیز از فرآیند صف بندی متفاوتی استفاده می کنند. درایوهای SATA SSD تنها می‌توانند یک فرمان را در یک زمان با عمق فرمان صف ۳۲ انجام دهند. SAS عمق فرمان صف ۲۵۴ را ارائه می‌دهد. فناوری NVMe می‌تواند ۶۴۰۰۰ صف را با ۶۴۰۰۰ ورودی در هر صف مدیریت کند.

از آنجایی که هارد درایوهای NVMe به جای رابط کنترلر به خطوط PCI Express متکی هستند، NVMe نیز یک فناوری مقیاس پذیر است. در حال حاضر، SSD های NVMe معمولی از چهار خط استفاده می کنند، اما به طور بالقوه می توانند از تمام ۱۶ خطوط PCIe استفاده کنند.

فناوری NVMe در مقایسه با فناوری های قدیمی تر برق و انرژی کمتری مصرف می کنند. هاردهای NVMe می توانند از حالت کم مصرف برای کاهش قابل توجه مصرف برق استفاده کنند. این درایوها از حالت آماده به کار کم مصرف برای کاهش ۹۷ درصدی برق در حالت بیکار استفاده می کنند.

در طول توسعه NVMe، کنسرسیوم توسعه دهندگان اطمینان حاصل کردند که مجموعه دستورات NVMe از دستورات کانتینر امنیتی مورد استفاده در رابط های SCIS، ATA و ACS پشتیبانی می کند. این امر به درایوهای NVMe اجازه می‌دهد تا از معیارهای امنیتی داده‌های استاندارد صنعتی پشتیبانی کنند.

برای خریداران هاست یا سرور مجازی این چه معنایی دارد؟ معنای آن این است که مزایای سرورهای مجازی NVMe VPS بسیار قابل توجه است.

چرا از درایوهای NVMe استفاده کنیم؟

برخی از مزایای اصلی فناوری NVMe در سرورها عبارتند از:

• تنگناهای سروری بسیار کمتر
• عملکرد کلی بهتر
• تجربه کاربری بهبود یافته

کسب و کارها به داده ها متکی هستند. شما از داده ها برای وب سایت خود، برنامه های کاربردی مبتنی بر وب و محصولات مختلف ابری SaaS استفاده می کنید. با سرورهایی که روی SSD یا HDD های استاندارد کار می کنند، ممکن است به دلیل درخواست های زیاد یا اتصالات کاربر با گلوگاه هایی مواجه شوید.

تنگناها منجر به دسترسی آهسته تر به داده ها، کندی صفحات وب و تجربه کاربری ضعیف می شود. حتی ممکن است به دلیل محدودیت هارد دیسک های قدیمی، مشتریان خود را از دست بدهید.

تغییر به سرور NVMe می تواند به رفع این مشکلات کمک کند. سرعت خواندن و نوشتن سریعتر و صف‌بندی پیشرفته‌تر، عملکرد مطمئن‌تر و تجربه بهتری را برای کاربران یا کارمندان شما فراهم می‌کند.

مقایسه NVMe و HDD

در مقایسه‌های جانبی، درایوهای NVMe بسیار فراتر از هاردهای HDD‌ سنتی هستند. در حالی که فناوری استفاده شده در درایوها تفاوت عمده ای ایجاد می کند، IOPS های انجام شده توسط یک درایو به عوامل مختلفی از جمله CPU و حافظه کامپیوتر یا سرور بستگی دارد.

یک هارد SATA باید بین ۴۰ تا ۸۰ IOPS و سرعت خواندن و نوشتن حدود ۲۴۰ مگابیت بر ثانیه ارائه دهد. درایوهای NVMe PCIe می توانند بیش از ۳۰۰۰۰۰ IOPS و سرعت خواندن و نوشتن نزدیک به ۲ گیگابیت بر ثانیه ارائه دهند.

هاردهای HDD هیبریدی در مقایسه با HDD های سنتی پیشرفت قابل توجهی را ارائه می دهند. با این حال، فناوری NVMe هنوز نتایج بسیار بهتری ارائه می دهد.

مقایسه NVMe و SSD

NVMe چگونه با فناوری SSD مقایسه می شود؟ SSD های SATA اولیه دارای رابط های ۳ گیگابیت بر ثانیه و ۵۰۰۰ تا ۸۶۰۰ IOPS بودند. با ۶ گیگابیت بر ثانیه SATA SSD ها می توانند ۶۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ IOPS را ارائه دهند.

در یک تست بنچمارک معمولی، درایوهای NVMe حداقل ۶۰۰ درصد از SSD های SATA بهتر عمل می کنند. شما شش برابر عملکرد بهتری را دریافت می کنید. البته چیزهای بیشتری برای در نظر گرفتن وجود دارد.

سرعت کلی خواندن و نوشتن تنها یک عامل است. درایوهای NVMe همچنین در مقایسه با SATA SSD، دستورات صف بیشتری را انجام می دهند. همانطور که گفته شد، فناوری NVMe می تواند تا ۶۴۰۰۰ ورودی را پشتیبانی کند در حالی که حافظه های SSD SATA به ۲۵۴ ورودی محدود می شوند.

هاردهای SSD SATA نیز به محدودیت های خود رسیده اند. با توجه به رابط های SATA و SAS SSD های استاندارد نمی توانند سریع تر شوند. درایوهای NVMe هنوز به بالاترین عملکرد خود نرسیده اند.

تنها محدودیت فعلی فناوری NAND است. حافظه فلش NAND قلب فناوری درایوهای SSD می باشد. با توجه به تقاضا برای حافظه های فلش، شرکت ها به طور مداوم در تلاش برای بهبود این فناوری هستند. با بهبود فناوری NAND، درایوهای NVMe ممکن است تقویت شوند.

در سال‌های آینده، درایوهای NVMe ممکن است سرعت و عملکرد بالاتری را در مقایسه با SSD ارائه دهند.

چه کسانی از هاردهای NVMe استفاده می کنند؟

هارد درایوهای NVMe به شکل‌های مختلفی عرضه می‌شوند و گزینه‌های سازگاری را برای لپ‌تاپ، رایانه‌های شخصی و سرورها فراهم می‌کنند. اگر لپ تاپ یا رایانه شما نسبتاً جدید است، ممکن است یک درایو NVMe داخل آن باشد. با این حال سرورها بیشترین بهره را از این فناوری می برند.

سرورها اغلب برای سرور برنامه های پایگاه داده، برنامه های کاربردی SaaS و سایر راه حل های سازمانی مبتنی بر وب استفاده می شوند. عملکرد سرور به طور مستقیم بر عملکرد برنامه یا نرم افزار شما تأثیر می گذارد.

هر سروری از راه حل های ذخیره سازی سریعتر سود می برد. با سرعت خواندن و نوشتن سریع‌تر، سرور به سرعت عملکرد خود را افزایش می‌دهد.

استفاده از یک سرور با هاردهای SSD NVMe برای برنامه های کاربردی بسیار مفید است. برنامه های سنگین منابع ممکن است نیاز به انجام هزاران عملیات در ثانیه داشته باشند. فناوری NVMe تنها راه حلی است که می تواند با درخواست های برنامه مطابقت داشته باشد و عملکرد روان تر را تضمین کند.

در حالی که هاردهای NVMe در مقایسه با هاردهای SSD استاندارد یا هاردهای HDD سنتی سریعتر هستند و مزایای زیادی دارند، هنوز هم شرایطی وجود دارد که فناوری قدیمی تر ترجیح داده می شود. اگر بدون نیاز به سرویس دهی به برنامه های کاربردی با منابع سنگین به فضای ذخیره سازی زیادی نیاز دارید، ممکن است به درایو NVMe نیاز نداشته باشید. این مورد به شدت در مورد کاربری سرورها صادق هست و انواع مختلفی از هارد وجود دارند که می توانیم از آنها استفاده کنیم.

حافظه های SSD در مقایسه با هاردهای معمولی ظرفیت کمتری دارند. آنها همچنین هزینه بیشتری دارند. با هاردهای HDD یا HDD های هیبریدی، قیمت های کمتر و فضای ذخیره سازی بیشتری دریافت می کنید.

سرورهای NVMe برای کسانی که نیاز به دسترسی سریع به داده ها دارند مناسب هستند. برخی از برنامه های کاربردی اپلیکیشن هنگام تلاش برای دسترسی به حجم زیادی از داده ها با تنگناهایی مواجه می شوند که با استفاده از هارددرایوهای NVMe می توانید آن گلوگاه ها را بطور کامل از بین ببرید.

درایوهای NVMe به طور فزاینده ای در صنعت سرور رایج می شوند. برای مثال سرورهای اچ پی دارای هاردهای NVMe مخصوص به خود نیز می باشند و روی مادربرد دستگاه پورتهای مخصوص تعبیه شده است.

مراکز داده همچنین در حال تغییر به تکنولوژی NVMe هستند. ابزارهای تجزیه و تحلیل داده های Big-Data و پایگاه های داده نیاز به سرعتی دارند که SSD های استاندارد نمی توانند آن را برآورده کنند.

اگر شما یک وب سایت، برنامه کاربردی یا پایگاه داده با کارایی بالایی دارید، استفاده از هاردهای NVMe بر روی سرور هاستینگ خود ممکن است عملکرد و تجربه کاربری بهتری را ارائه دهد.

مشتریان انتظار دارند برنامه ها به سرعت بارگذاری شوند. با افزایش تجربه آنها، می توانید رضایت مشتری، فروش و سایر معیارهای کلیدی را که بر سود شما تأثیر می گذارد، بهبود بخشید.

نتیجه گیری

فناوری NVMe یکی از جدیدترین پروتکل های کامپیوتری برای ارتباط با دستگاه های ذخیره سازی است. این به طور خاص برای SSD ساخته شده است و اکنون در سرورها، رایانه ها و لپ تاپ ها استفاده می شود.

در حالی که بسیاری از سازمانها هنوز از SSD ها و HDD های استاندارد استفاده می کنند، درایوهای NVMe به استاندارد بعدی تبدیل می شوند. در واقع، بسیاری از تولیدکنندگان کامپیوتر اکنون دستگاه هایی را با درایوهای NVMe به عنوان هارد پیش فرض تولید می کنند.

اگر برنامه یا سرویس یا پایگاه داده شما همچنان روی سروری با هارد دیسک های استاندارد اجرا می شود، مزایای فناوری NVMe را از دست داده اید. سرعت بیشتر منجر به عملکرد بهتر راه حل های سازمانی یا سرویسهای وب شما می شود.

در این پست از سرور اچ پی قصد داریم به بررسی کامل HPE iLO 5 به همراه آموزش تصویری بپردازیم. بطور حتم خیلی از شماها دوست دارید بدانید پورت ilo در سرور چیست و چه کاربردی دارد.

مفهوم Integrated Lights-Out (iLO) چیست؟

iLO یک ریزپردازنده مدیریت سرور از راه دور است که بر روی مادربردهای سیستم سرورهای HP ProLiant و Blade تعبیه شده است که امکان کنترل و نظارت بر سرورهای HP را از یک مکان دور را بصورت ریموت فراهم می کند. مدیریت HP iLO ابزار قدرتمندی است که راه های متعددی را برای پیکربندی، به روز رسانی، نظارت و اجرای سرورها از راه دور ارائه می دهد.

کارت شبکه iLO تعبیه شده بر روی سرورهای اچ پی، دارای اتصال شبکه و آدرس IP مخصوص خود است که کارشناسان و مدیران سرور می توانند مانند یک کارت شبکه بر روی آن IP تعریف کرده و به آن متصل شوند. iLO یک کنسول مبتنی بر وب ریموت ارائه می دهد که می تواند برای مدیریت سرور از راه دور استفاده شود. پورت iLO یک پورت اترنت است که می تواند از طریق ROM-Based Setup Utility (RBSU) فعال شود.

مدیریت سرورها در مرکز داده و در هر نقطه از جهان در صورت نداشتن ابزارها و راه حل های مناسب می تواند یک ماموریت سخت و پیچیده باشد. سیستم مدیریت iLO یکی از روش های ریموت برای مدیریت سرورها و تجهیزات شبکه است. iLO یک فناوری نوین است که بر روی سرورهای اچ پی HPE ProLiant تعبیه شده است و راه های متعددی را برای پیکربندی، نظارت و بروز رسانی سرورهای HPE از راه دور ارائه می دهد.

قابلیت iLO اصلی ترین عنصر در موضوع هوشمند سازی سرورهای HPE است. این فناوری ترکیبی از iLO ASIC است که بخشی از مادربرد سرور و یک Firmware است که ASIC را تامین می‌کند. iLO دارای یک اتصال شبکه اختصاصی و آدرس IP است که به پردازنده مدیریت اجازه می دهد نام دستگاه خود را در DNS و سرویس نامگذاری اینترنت ویندوز (WINS) ثبت کند. پیکربندی IP استاتیک نیز پشتیبانی می شود. HPE iLO برای سرور های اچ پی ProLiant امکان انتخاب بین دو روش اتصال شبکه را برای دسترسی به تمام عملکردها از طریق اتصال اختصاصی یا پورت شبکه مشترک فراهم می کند.

نسل های مختلف سرورهای ProLiant دارای نسخه های مختلفی از iLO ASIC می باشند. چندین سال پیش iLO4 را داشتیم و الان iLO5 ارائه شده است. این نسخه برای سرورهای ProLiant Gen8 و Gen9 در دسترس بود. ما در اینجا بر روی iLO 5 و به روز رسانی آن تمرکز می کنیم و برای این بررسی مان، از مجوز iLO Advanced استفاده می کنیم. البته آپدیت iLO4 در سرور اچ پی براحتی امکان پذیر می باشد.

در اکوسیستم iLO، ویژگی‌هایی که بهره‌وری مدیر سرور را افزایش می‌دهند از طریق مجوزهای اختیاری در دسترس هستند. با نسخه ۱.۴۰ Firmware iLO 5، مجوز iLO Advanced شامل تمام ویژگی‌های دارای مجوز می‌شود. برخی از این ویژگی های آخرین نسخه که طرفداران HPE هستند عبارتند از:

• Workload Performance Advisor برای نظارت بر عملکرد سرور خود و ارائه مشاوره تنظیم زمان واقعی برای انتخاب تنظیمات سیستم عامل.
• iLO Security Dashboard این داشبرد نشان می دهد که سرور HPE ProLiant شما ممکن است در معرض خطر امنیتی باشد.
• Server Configuration Lock پیکربندی سیستم را فعال می کند تا از طریق رمز عبور بایوس قفل شود.

همه ویژگی های iLO 5 Firmware version v1.40 عبارتند از:

• ویژگی‌هایی که قبلاً به نسخه امنیتی Premium پیشرفته iLO نیاز داشتند، اکنون با مجوز iLO Advanced فعال شده‌اند.
• داشبورد امنیتی که وضعیت ویژگی‌های امنیتی مهم، وضعیت امنیت کلی سیستم و پیکربندی فعلی وضعیت امنیتی و ویژگی‌های قفل پیکربندی سرور را نمایش می‌دهد.
• پاک کردن ایمن با یک دکمه از طریق تأمین هوشمند، طراحی شده برای از کار انداختن و تغییر کارکرد سرورها
• پشتیبانی از Gemalto SafeNet و SafeNet AT key managers
• عملکرد مجازی NIC، اجازه دسترسی ایمن تایید شده iLO از سیستم عامل را می دهد
• تنظیمات LDAP/Directory از طریق Redfish قابل تنظیم است
• امکان Downgrade ورژن Firmware مشخص می‌کند که چگونه iLO درخواست‌های Downgrade رتبه‌بندی سیستم‌افزاری را که می‌توانید از طریق iLO به‌روزرسانی کنید رسیدگی کند.
• نمایشگر سطح سایش NVMe
• امکان ویرایش Maintenance Windows در بخش Firmware & OS Software
• ویژگی قوانین پیچیدگی رمز عبور
• فعال و غیرفعال کردن ویدیوی همپوشانی که خلاصه سلامت سرور را نشان می‌دهد
• قفل پیکربندی سرور از طریق بایوس فعال شد
• Workload Performance Advisor که توصیه های تنظیم سرور را برای بهبود عملکرد سرور ارائه می دهد

مشخصات فنی iLO 5

رابط کنسول وب iLO 5

قابلیت iLO یک کنسول مبتنی بر وب از راه دور ارائه می دهد که می تواند برای مدیریت سرور از راه دور استفاده شود. یک رابط کاربری گرافیکی ثابت برای پیکربندی، صرف نظر از اینکه سیستم عامل روی خود سرور چه چیزی باشد. علاوه بر تمام ویژگی‌های جدید فوق که در iLO 5 گنجانده شده است، کنسول مبتنی بر وب شاید در مقایسه با نسل قبلی خود، iLO 4، قابل مشاهده‌ترین تغییر باشد. این نسخه جدید iLO یک رابط مرورگر وب مدرن و بصری را نشان می‌دهد.

راه های دیگر برای مدیریت iLO 5 استفاده از یک کنسول از راه دور، پیکربندی و کنترل XML و SMASH CLP یا iLO RESTful API است. در این پست البته ما بررسی رابط وب iLO را انجام می دهیم که سعی می کند تمام گزینه ها و صفحات را پوشش دهد. رابط وب iLO به مرورگر نیاز دارد که از جاوا اسکریپت سمت سرویس گیرنده استفاده کند. همچنین، کوکی ها، پنجره های پاپ آپ و TLS باید فعال باشند.

برای دسترسی به رابط وب، ابتدا باید با استفاده از نام سرور iLO یا آدرس IP وارد شوید. سپس، اطلاعات کاربری و رمز عبور را وارد کنید.

رابط کاربری با یک ساختار درختی در سمت چپ سازماندهی شده است. می توانید روی یک مورد از منوی درختی کلیک کنید و سپس روی نام برگه ای که می خواهید مشاهده کنید کلیک کنید. اولین صفحه ای که از رابط وب می بینیم، تب Overview در زیر اطلاعات است. در اینجا بصورت کلی مرتبط ترین اطلاعات iLO و سرورها را می توانیم بینیم. در سمت راست، نمادهای کنترل iLO را برای دسترسی سریع به گزینه های Power، UID، Language، Health، User و Help می بینیم. در دکمه سمت چپ، جدید با iLO 5، تصویر کوچک کنسول وب است که برای نگاهی به سرور فعال قبل از دسترسی از راه دور مفید است.

تب داشبورد امنیتی موجود در iLO5، در اینجا وضعیت ویژگی‌های امنیتی ضروری، وضعیت امنیت کلی برای سیستم و پیکربندی فعلی برای ویژگی‌های وضعیت امنیتی و تنظیمات سرور قفل نمایش داده می‌شود. می توانید از داشبورد برای ارزیابی پیکربندی خود برای خطرات احتمالی استفاده کنید و می توانید تصمیم بگیرید که گزینه های ویژگی های امنیتی را نادیده بگیرید. تقریباً تمام بهترین روش های امنیتی برتر HPE iLO را می توان در این صفحه تجزیه و تحلیل کرد.

همچنین در زیر اطلاعات، می‌توانیم برگه‌های دیگری از جمله لیست سشن ها، گزارش رویداد iLO، گزارش مدیریت یکپارچه، گزارش سیستم سلامت فعال و تشخیص را ببینیم. آخرین مورد، صفحه تشخیص، نتایج خودآزمایی iLO را نشان می دهد و به شما امکان می دهد iLO را ریست نمایید.

در مقاله بررسی کامل HPE iLO 5 گزینه بعدی از منوی درختی System Information است، در اینجا، صفحه اول (Health) Summary، وضعیت زیرسیستم ها و دستگاه های نظارت شده را نمایش می دهد. شما باید سیستم را روشن نگه دارید تا اطلاعات به روز شده را ببینید. در غیر این صورت، اطلاعات ارائه شده مربوط به آخرین خاموشی است. این الزام برای تمام صفحات زیر اطلاعات سیستم اعمال می شود.

در صفحه اطلاعات پردازنده می توانیم اسلات های پردازنده موجود، نوع پردازنده نصب شده در هر اسلات و خلاصه ای از زیرسیستم تعداد و انواع پردازنده سرور را بیابیم.

در صفحه Memory Information خلاصه ای از حافظه سیستم و تعداد رم سرور را می بینیم.

صفحه بعدی که باید نگاهی به آن بیندازید، اطلاعات NIC و کارتهای شبکه است. در اینجا اطلاعات فقط زمانی که سرور روشن است به روز می شود و POST کامل می شود. آدرس IP سرور، آداپتورهای شبکه و وضعیت NIC سرور تنها در صورتی نمایش داده می‌شوند که سرویس مدیریت بدون عامل (AMS) روی سرور نصب و اجرا شود.

در صفحه Device Inventory اطلاعاتی در مورد دستگاه های و قطعات نصب شده در سرور پیدا کردیم. می‌توانیم تنظیمات Discovery را طوری پیکربندی کنیم که دستگاه‌ها را در هر اسلات آداپتورها یا در هر شکاف تک نشان دهند.

در صفحه Storage، اطلاعات کنترلر استوریج SAS/SATA نمایش داده می شود، اما تنها در صورتی که AMS روی سرور نصب و اجرا شود. همچنین، اطلاعات اینجا به پیکربندی ذخیره سازی شما بستگی دارد.

با رفتن به پایین در صفحه Storage، می‌توانیم اطلاعات اضافی، در مورد ما، اطلاعات NVM Express Controller را ببینیم.

در پایین منوی Firmware & OS Software قابل مشاهده می باشد. از صفحه (Installed) Firmware، اطلاعات سیستم عامل را برای اجزای مختلف سرور مشاهده می کنیم. اگر سرور خاموش باشد، اطلاعات موجود در این صفحه از آخرین خاموشی جاری است. صفحات دیگر از نرم افزار Firmware و سیستم عامل شامل نرم افزار، Windows Maintenance، iLO Repository، Installation Sets و Installation Queue هستند.

گزینه بعدی از منو iLO Federation است. یک سرور می تواند سایر پردازنده های iLO را از طریق چندین روش، از جمله Multicast، شناسایی کند. در اینجا می توانید آن را پیکربندی کنید و آن می تواند به شما در مدیریت سرورها در مقیاس وسیع کمک می کند. سایر صفحات iLO Federation عبارتند از: نمایش چند سیستمی، نقشه چند سیستمی، رسانه مجازی گروهی، قدرت گروهی، تنظیمات قدرت گروهی، به روز رسانی سیستم عامل گروه، مجوز گروه و پیکربندی گروه.

اکنون به گزینه Remote Console & Media می رویم. از iLO Remote Console می توان برای دسترسی از راه دور به نمایشگر گرافیکی، صفحه کلید و ماوس سرور میزبان استفاده کرد. این یکی از ویژگی های کلیدی iLO است. از صفحه راه اندازی، می توانید انتخاب کنید که از کدام گزینه برای راه اندازی کنسول راه دور استفاده کنید. این امکانات عبارتند از کنسول دات نت، کنسول HMTL 5، جاوا IRC و برنامه HEP iLO Mobiel می باشند.

صفحه Virtual Media به شما امکان می دهد رسانه های محلی، از جمله درایوهای فیزیکی، فایل های تصویر محلی و پوشه های مجازی را مشاهده یا خارج کنید.

صفحه Hot Keys به شما امکان می دهد تا شش کلید پرکاربرد را برای استفاده در سشن های کنسول از راه دور تعریف کنید. این یک افزونه عالی برای مدیریت از راه دور است.

آخرین صفحه زیر Remote Console & Media صفحه Security می باشد که امکان پیکربندی تنظیمات امنیتی کنسول از راه دور را فراهم می کند.

در بخش Power & Thermal، ما برخی از ویژگی های جالب را می بینیم. بخش Virtual Power Button در صفحه Power Server وضعیت برق فعلی سرور و همچنین گزینه هایی برای کنترل از راه دور قدرت سرور را نمایش می دهد. در اینجا می‌توانید یک خاموش کردن دلپذیر، خاموش کردن اجباری، چرخه اجباری برق یا بازنشانی سیستم را اجباری انجام دهید. همچنین می توانید برخی از تنظیمات System Power Restore را پیکربندی کنید. برای بازگرداندن سیستم پس از خرابی سیستم عامل یا مشکلات سخت افزاری خاص مفید است.

صفحه بعدی، Power Meter، مصرف اخیر برق سرور را نشان می دهد. هنگامی که iLO ریست می شود، یا سرور با قطعی برق مواجه شود، داده های نمودار پاک می شوند.

صفحه تنظیمات Power Capping شما را قادر می سازد تا ویژگی های مدیریت انرژی سرور را مشاهده و کنترل کنید.

اطلاعات نمایش داده شده در صفحه Power Information بسته به نوع سرور متفاوت است. در مورد ما، خلاصه منبع تغذیه را نشان می دهد.

از صفحه Fans اطلاعات فن های سرور را مشاهده می کنیم. اطلاعات مهم در اینجا وضعیت سلامت فن و سرعت بر حسب درصد است.

در صفحه Temperature، می‌توانیم نمودار دمای سه بعدی و دو بعدی را ببینیم. این نمودار به لطف وجود تمام سنسورهای دما در داخل سرور امکان پذیر است.

گزینه های بعدی در منوی درختی iLO Dedicated Network Port و iLO Share Network Port هستند. بسته به پیکربندی شبکه خود، باید روی یکی از آنها کلیک کنید. در اینجا می توانید صفحات خلاصه شبکه، عمومی، IPv4، IPv6 و SNTP را ببینید.

گزینه بعدی Remote Support می باشد ، این یک ویژگی پشتیبانی از راه دور تعبیه شده در HPE iLO 5 است که به شما امکان می دهد سرورهای پشتیبانی شده را برای پشتیبانی از راه دور HPE ثبت کنید. در اینجا می‌توانیم صفحات ثبت، سرویس رویدادها و جمع‌آوری داده‌ها را بیابیم.

در زیر منو گزینه Administration می باشد که با آن می توانیم حساب های کاربری و گروه های دایرکتوری را مدیریت کنیم. همچنین، ترتیب راه‌اندازی دستگاه‌های سرور را پیکربندی کنید، مجوزها و کلیدها را پیکربندی و مدیریت کنید، زبان را تغییر دهید، به‌روزرسانی‌های Firmware را اسکن کنید، و پشتیبان‌گیری و بازیابی را انجام دهید.

گزینه بعدی Security است. از صفحه اول، تنظیمات دسترسی، می توانیم اطلاعات امنیتی کلی سرور، شبکه، iLO و سرویس حساب را مشاهده کنیم. پیکربندی‌ها و گزینه‌های دیگر تحت امنیت، شامل پورت سرویس iLO، کلید پوسته امن، نقشه‌برداری گواهی، CAC/Smartcard، گواهی SSL، دایرکتوری، رمزگذاری، HPE SSO و بنر امنیتی ورود به سیستم است.

با حرکت به سمت پایین در منوی درختی، گزینه مدیریت را داریم. در بخش مدیریتمی توانید تنظیمات SNMP، AlertMail و Remote Syslog را ببینید و پیکربندی کنید.

آخرین گزینه در منوی درختی Intelligent Provisioning است. در اینجا می توانید به نرم افزار پیکربندی سرور HPE (رابط وب) برای اجرای استقرار سیستم عامل و بررسی جزئیات پیکربندی سخت افزاری دسترسی داشته باشید.

خب در این مقاله به بررسی کامل HPE iLO 5 پرداختیم. نرم افزار HPE iLO 5 هنوز یک گزینه مدیریت قدرتمند است که نسبت به مدل قبلی خود یعنی iLO 4 پیشرفت های زیادی داشته است. نرم افزار iLO برای بیش از یک دهه پیشرو در ارائه قابلیت های مدیریت سرور تعبیه شده به سرورها بوده است. مدیریت سرور از راه دور را امکان می سازد. به لطف پردازنده تعبیه شده بر روی مادربردهای سیستم سرورهای پرولیانت HPE ProLiant، این راهکار نظارت و کنترل ایمن سرورها را از مکان های دور امکان پذیر می کند. سرورهای اچ پی ProLiant برای چندین نسل از تکنولوژی iLO بهره می برند.

iLO 5 برخی از ویژگی‌های امنیتی افزونه را ارائه می دهد که به محافظت از سرورها در برابر تهدیداتی که در یک راهکار امنیتی فقط نرم‌افزاری ایجاد می شود، کمک می‌کند. همچنین رابط وب iLO 5 با طراحی جدید و جذاب که از چندین راه برای دسترسی از راه دور پشتیبانی می کند، کل مدیریت را بسیار آسان می کند. لایسنس Advanced این نرم افزار شامل ویژگی‌های جدیدی مانند Workload Performance Advisor و داشبورد امنیتی iLO و قفل پیکربندی سرور است که iLO را به یک راه‌حل مدیریت جامع برای همه سازمان‌هایی تبدیل می‌کند که با زیرساخت‌های ابری و فناوری‌های محاسباتی سروکار دارند.

در این پست از سرور اچ پی قصد داریم با راهنمای پردازنده های Intel Xeon و Intel Core CPU در خدمت شما عزیزان باشیم. همانطور کع می دانید پردازنده اینتل زئون Xeon بدون شک یکی از بهترین سی پی یو های موجود در بازار برای ایستگاه های کاری یا دستگاههای سرور می باشد. هنگام خرید یا ساخت یک ایستگاه کاری یا سرور مقاوم، پردازنده‌های Intel Xeon و Intel Core اغلب با یکدیگر مقایسه می‌شوند که برای رایانه‌هایی با کارایی بالا از آنها استفاده می‌شود. به طور خلاصه، پردازنده های Intel Xeon می توانند برنامه های فشرده داده ای را به صورت ۲۴/۷ با ضریب اطمینان بالا اجرا کنند که برای سرورها و رایانه های با کیفیت بالا عالی هستند. در حالی که پردازنده های Intel Core پردازنده های مقرون به صرفه با سرعت کلاک بالا هستند که تعادل خوبی برای رایانه های متوسط ​​تا سطح بالا ایجاد می کنند.

همانطور که گفته شد، ما در مقاله راهنمای پردازنده های Intel Xeon و Intel Core CPU به بحث در مورد این دو سی پی یو و پاسخ به برخی از مهم ترین سؤالات در خصوص این دو نوع سی پی یو خواهیم پرداخت.

پردازنده سرور Intel Xeon چیست؟

پردازنده Xeon اینتل برای اولین بار توسط اینتل در سال ۱۹۹۸ توسعه و راه اندازی شد. پردازنده های زئون برای سیستم های پرقدرت مانند سرورها، ایستگاه های کاری صنعتی و کامپیوترهای نظامی طراحی شده اند. خط تولید پردازنده های Intel Xeon با هزینه بسیار بالایی ارائه می شود و عملکرد عالی را برای شرکت ها و سازمانها ارائه می دهند. پردازنده‌های اینتل زئون زمانی که در محیط های با لور کاری بالا با برنامه‌های کاربردی حیاتی مستقر شوند، بسیار قابل اعتماد هستند. علاوه بر این، سرورهایی که پردازنده های Intel Xeon را پشتیبانی می کنند به لطف ویژگی های عالی خود مانند تعداد هسته بالا، پشتیبانی از ECC RAM، بهره وری انرژی و غیره می تواند برنامه های فشرده داده را برای مدت طولانی اجرا کند. در حال حاضر، چهار پردازنده در خانواده Intel Xeon وجود دارد:

• Xeon E
• Xeon D
• Xeon W
• Xeon Scalable

هر کدام از این سری پردازنده ها دارای مشخصات اختصاصی برای مدیریت بارهای کاری مختلف هستند.

انواع مختلف پردازنده های Xeon اینتل

Xeon E: اختصاص داده شده به سرورها و ایستگاه های کاری سطح ابتدایی
Xeon D: اختصاص داده شده به سرورهای میکرو
Xeon W: اختصاص داده شده به سرورها و ایستگاه های کاری قدرتمند و ناهموار
پردازنده های مقیاس پذیر زئون: برای بالاترین درجه به درجات مختلف تقسیم می شوند، برنز، نقره، طلا و پلاتین. پردازنده‌های Xeon Scalable سرورها و ایستگاه‌های کاری قدرتمند را با سایر مشخصات و قیمت‌ها تامین می‌کنند.

پردازنده Intel Core چیست؟

پردازنده‌های Core اینتل به یک برند خانگی برای رایانه‌های رومیزی شخصی، لپ‌تاپ‌ها، رایانه‌های شخصی بازی و حتی ایستگاه‌های کاری تبدیل شده‌اند. سی پی یو های Core که در اواسط سال ۲۰۰۶ معرفی شدند، عمدتاً برای کامپیوترهای سطح متوسط ​​طراحی و تولید می شوند. با این حال، سری Core در دهه‌های گذشته برای تأمین مشتریان گسترده‌تر، از رایانه‌های ارزان قیمت گرفته تا رایانه‌های شخصی بازی فشرده و ایستگاه‌های کاری قدرتمند و ناهموار، توسعه یافته است. پردازنده‌های اینتل Core به خاطر سرعت کلاک بالا، ویژگی‌های اورکلاک، گرافیک داخلی و قیمت مقرون به صرفه‌تر معروف هستند. سری Core اینتل از i۳، i۵، i۷، i۹ و Core X-Series برای مدل‌های سطح بالاتر تشکیل شده است.

انواع مختلف پردازنده های Core اینتل

Core i۳:  بودجه با مشخصات اولیه
Core i۵:  میان رده برای استفاده های اداری معمولی
Core i۷: قدرتمند با قدرت محاسباتی بیشتر
Core i۹: پردازنده‌های چند هسته‌ای سطح بالا که می‌توانند بارهای کاری سخت را مدیریت کنند
Core X-Series: پردازنده های چند هسته ای ممتاز با مشخصات بالاتر نسبت به پردازنده های Core i۹

مقایسه سی پی یو های Intel Xeon با Intel Core

هنگام مقایسه اینتل زئون با پردازنده‌های Core اینتل، پردازنده‌های زئون اینتل ارزش کلی بیشتری را برای برنامه‌های صنعتی و سازمانی با داده فشرده ارائه می‌دهند. با این حال، برخی از عوامل وجود دارد که پردازنده های Core اینتل ممکن است با در نظر گرفتن هزینه و انواع نرم افزارهای کاربردی، برای برنامه های خاص سازمانی و صنعتی مناسب تر باشند. در ادامه خلاصه ای سریع از مقایسه مشخصات و ویژگی های بین پردازنده های Intel Xeon و Intel Core ارائه خواهیم داد و همچنین به مزایا و معایب پردازنده های Intel Core و Intel Xeon خواهیم پرداخت.

جدول مقایسه ای پردازنده های Intel Xeon با Intel Core

مزیت های پردازنده های Core i۹/i۷/i۵ اینتل

• سرعت کلاک و اورکلاک شدن
• گرافیک Onboard
• قیمت پایین تر پردازنده و هر گیگاهرتز

سرعت کلاک و اورکلاک

سی پی یو های Core در مقایسه با سی پی یو های Xeon دارای سرعت کلاک و ظرفیت اورکلاک بالاتری هستند. پردازنده‌های Intel Core می‌توانند با اورکلاک، ولتاژ مناسب، تنظیمات صحیح BIOS و راه‌حل‌های خنک‌کنندگی مناسب، به سرعت کلاک بالایی دست یابند. در حالی که پردازنده های Xeon نمی توانند اورکلاک انجام دهند. سرعت کلاک بیشتر به معنای محاسبات سریعتر سی پی یو است، که به معنای عملکرد نرم‌تر برنامه برای نرم‌افزار متکی به سرعت کلاک CPU است. قابلیت اورکلاک برای پردازنده های Core i۵، Core i۷ و Core i۹ در دسترس است.

گرافیک Onboard

یکی دیگر از مزیت های پردازنده های Core اینتل نسبت به پردازنده های Xeon این است که دارای گرافیک داخلی هستند. گرافیک Integrated نیاز به کارت گرافیک اختصاصی اضافی برای پردازش ویدیو و تصویر را برطرف می کند. در مقابل، رایانه‌های دارای پردازنده‌های زئون به یک کارت گرافیک مجزا برای نمایش ویدیو نیاز دارند. با این حال، گرافیک onboard فقط برای استفاده معمولی مناسب است. کارت گرافیک های اختصاصی همچنان برای پردازنده های Intel Core و Xeon برای بارهای گرافیکی سنگین تر مورد نیاز است.

قیمت پایین تر پردازنده و هر گیگاهرتز

هنگام مقایسه هزینه بین پردازنده های Core و Xeon، تفاوت می تواند از چند هزار تومان تا چند میلیون تومان متغیر باشد. پردازنده‌های Xeon اینتل بسیار گران‌تر هستند، زیرا اغلب شامل هسته‌های بیشتری هستند، دارای فناوری‌های پیشرفته هستند و برای برنامه‌های کاربردی حیاتی بسیار قابل اعتماد هستند. به همین دلیل است که پردازنده‌های Xeon اینتل عمدتاً برای شرکت‌ها و برنامه‌های کاربردی صنعتی طراحی شده‌اند که ارزش سرمایه‌گذاری در پردازنده‌های پیشرفته را دارند.

محدوده قیمت پردازنده های سروری Intel Xeon بسیار گسترده تر است. ارزان‌ترین پردازنده‌های اینتل زئون از حدود ۲۳۰ دلار شروع می‌شوند و پردازنده‌ اینتل زئون پلاتینیوم ۸۱۸۰ یکی از گران‌ترین انها با ۱۵۰۰۰ دلار می باشد که در مقایسه با سری Intel Core فاصله قیمتی بسیار زیادی دارد.

چه زمانی باید به فکر تهیه سی پی یو های Intel Core باشید؟

برای برنامه های کاربردی سطح پایین تا متوسط ​​که زیاد حیاتی نیستند، سی پی یو های Core انتخاب بسیار بهتری هستند که عملکرد تک هسته ای بهتری را ارائه می دهند و نسبت به اکثر پردازنده های Xeon هزینه کمتری دارند. پردازنده‌های Core i۳ و i۵ اینتل برای مرور وب، پخش موسیقی و ویدیو، سرعت راه‌اندازی سریع‌تر و حتی پشتیبانی از گرافیک ۴K عالی هستند. پردازنده‌های Core i۷ و i۹ برای نرم‌افزارهای فشرده‌تر که به محاسبات تک هسته‌ای متکی هستند، خوب هستند و حتی برای برنامه‌های تک رشته‌ای مانند Revit و AutoCAD از برخی از پردازنده‌های Xeon بهتر هستند.

مزایای CPU های Intel Xeon Server

• تعداد هسته‌ها و Hyperthreading
• حافظه کش L۳
• پشتیبانی از رم ECC
• ظرفیت RAM و پهنای باند
• کارایی و طول عمر

تعداد هسته‌ها و Hyperthreading

هسته‌های بیشتر CPU منجر به قابلیت‌های چندوظیفه‌ای بیشتر و افزایش قدرت پردازش برای محاسبات موازی می‌شود. هسته‌های متعدد روی یک پردازنده Intel Xeon می‌توانند از برنامه‌های بسیار پیچیده از یادگیری ماشین تا دینامیک سیال محاسباتی پشتیبانی کنند. آخرین پردازنده های Intel Xeon Scalable تا ۴۰ هسته و ۸۰ Tread در مقایسه با پردازنده های Intel Core دارند. علاوه بر این، پردازنده‌های Xeon از پیکربندی‌های CPU متعدد برای هسته‌های بیشتر، پهنای باند حافظه و اسلات‌های ورودی خروجی پشتیبانی می‌کنند. در مقابل، آخرین پردازنده های نسل دهم Comet Lake اینتل با مدل های Core i۹ می توانند حداکثر ۱۰ هسته و ۲۰ رشته در یک پردازنده واحد داشته باشند.

حافظه کش L۳

حافظه های کش CPU به سه لایه سطح اول (L1)، سطح دوم (L2) و سطح سوم (L3) تقسیم می شوند. تفاوت بین L1، L2 و L3 در این است که L1 حافظه نهان است که نزدیکترین و سریعترین حافظه به پردازنده است زیرا معمولاً روی خود تراشه ریزپردازنده ساخته می شود. L2 کندتر از L1 اما سریعتر از حافظه نهان L3 است. سپس حافظه L3 یا حافظه نهان خارجی، کندترین کش است اما همچنان دو برابر سریعتر از RAM دستگاه می باشد. همه هسته‌های پردازنده حافظه نهان L3 یکسانی دارند، جایی که حافظه کش L3 بیشتر منجر به پردازش سریع‌تر می‌شود زیرا CPU می‌تواند سریع‌تر به داده‌های بیشتری از حافظه نهان L3 دسترسی پیدا کند. اکثر پردازنده های Xeon دارای ۱۵ تا ۳۰ مگابایت حافظه کش L3 و برخی با بیش از ۵۰ مگابایت هستند که دو برابر حافظه نهان پردازنده های Core i۷ است.

پشتیبانی از رم ECC

بررسی خطا و تصحیح پشتیبانی از RAM یا ECC RAM یکی از حیاتی ترین مزیت های CPU های Intel Xeon نسبت به پردازنده های Intel Core است. RAM ECC خطر بالای خراب شدن داده های حافظه را که یکی از رایج ترین علل خرابی نرم افزار است، از بین می برد. خرابی نرم افزار آخرین چیزی است که می خواهید برای برنامه های کاربردی حیاتی رخ دهد. بنابراین، ECC RAM ثبات عملکرد سرورهای ناهموار و ایستگاه های کاری پیشرفته را تضمین می کند. رم ECC همچنین از مقادیر قابل توجهی رم نسبت به رم DDR4 پشتیبانی می کند که منجر به عملکرد نرم تر برنامه می شود.

ظرفیت RAM و پهنای باند

یکی دیگر از مزیت های بزرگ پردازنده های Xeon نسبت به سی پی یو های Core، توانایی پشتیبانی از تراکم رم بالاتر است. در نتیجه، پایین‌ترین مدل‌های Xeon می‌توانند به راحتی از آخرین پردازنده‌های Core i7 و i9 اینتل برای ظرفیت رم و پشتیبانی از کانال حافظه بهتر عمل کنند. به عنوان مثال، نسل دهم CPU Intel CML Core i9 تا 128 گیگابایت رم و دو کانال حافظه را پشتیبانی می کند. در مقابل، یکی از ارزان‌ترین مدل‌های Xeon، پردازنده Xeon Bronze 3104، تا 768 گیگابایت رم و شش کانال حافظه را پشتیبانی می‌کند و ظرفیت و پهنای باند رم بسیار بیشتری را اضافه می‌کند.

کارایی و طول عمر

پردازنده‌های زئون اینتل، پردازنده‌های بسیار کارآمدی هستند که برای تحمل بارهای سنگین و فشرده مداوم و 24 ساعته بدون نقص ساخته شده‌اند. برای سرورهای حیاتی و کاربران ایستگاه های کاری، CPU های Xeon می توانند نسبت به پردازنده های Intel Core ارزش بیشتری برای طول عمر داشته باشند. به همین دلیل است که CPU های Intel Xeon از اورکلاک پشتیبانی نمی کنند. پردازنده‌های زئون TDP بالاتری نسبت به پردازنده‌های Core دارند، به این معنی که اگر بخواهند سرعت کلاک را بالا ببرند، خطر انقباض حرارتی یا حتی خرابی وجود دارد. به همین دلیل است که CPU های Xeon پایدارتر و کم مصرف تر هستند و برای سرورها و ایستگاه های کاری بسیار مهم هستند.

چه زمانی باید به فکر خرید پردازنده های سرور اینتل زئون باشید؟

با وجود قیمت بالا، پردازنده‌های زئون می‌توانند برای برنامه‌های کاربردی حیاتی سازمانها که هزاران نفر با آنها سروکار دارند بهترین گزینه باشند. پردازنده‌های زئون نه تنها قابل اعتمادتر و بادوام‌تر هستند، بلکه از ویژگی‌های غنی‌تری نیز پشتیبانی می‌کنند که عملکرد کلی و مقیاس‌پذیری را به سطح بالاتری می‌برد. علاوه بر این، پردازنده‌های Xeon می‌توانند از برنامه‌های فشرده داده مانند یادگیری ماشین پشتیبانی کنند و حتی از مجازی‌سازی پشتیبانی کنند. پردازنده‌های Xeon پشتیبانی کامل از مجازی‌سازی زنجیره‌ای را ارائه می‌کنند که اجازه مجازی‌سازی حجم کاری سرور را می‌دهد.

امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما عزیزان واقع شده باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر یا خرید سی پی یو سرور می توانید به کارشناسان ما در سرور اچ پی تماس بگیرید.

در این پست از سرور اچ پی قصد داریم به بررسی تفاوت hot-plug و hot-swap در مفاهیم سرور بپردازیم.

مفهوم Hot-Swap چیست؟

قابلیت Hot-swapping اجازه می دهد تا بدون خاموش کردن یا راه اندازی مجدد سیستم یا سرور، قطعات را از روی سیستم حذف یا اضافه کنید. به این قابلیت hot insertion نیز گفته می شود. در این حالت، در حالی که برق اصلی هنوز روشن است، می توان یک قطعه را حذف کرد و یک قطعه جدید را جایگزین کرد. این قابلیت یکی از ویژگی های USB (Universal Serial Bus)، یک هارد اکسترنال و یک آداپتور شبکه نیز است.

به عنوان مثال، اتصال USB به کاربران اجازه می دهد تا دستگاه های دیگر مانند ماوس، صفحه کلید، چاپگر، درایو نوری را بدون خاموش کردن سیستم اضافه یا حذف کنند. امروزه بیشتر گوشی های هوشمند امکان hot-swap را نیز دارند. سیم کارت یا کارت حافظه را می توان به راحتی بدون خاموش کردن گوشی به گوشی اضافه کرد. هنگامی که اجزای یک سرور از کار می افتند، قطعات Redundant به طور خودکار جایگزین قطعات معیوب می شوند.

نحوه کار Hot-Swap

قابلیت Hot swap با ارائه یک محفظه که قابلیت اتصال سریع قطعه به باس یا کنترلر سیستم را دارد کار می کند. سیستم فرض می کند که دستگاه هنگام برداشتن یا تعویض قطعه دست نخورده است. به پین های مسی SATA نگاهی بیندازید، می توانید ببینید که یکی از دیگری طولانی تر است. این طول اضافی زمان کافی را می دهد تا به دستگاه بگوید که در حال برداشتن یا اضافه شدن قطعه است. کنترلرها نیز درایوهایی حذف یا اضافه می‌شوند که نرم‌افزار درایور آن‌ها را می‌توان از لایه‌های بالادستی درایو حذف یا اضافه کرد.

مزایای Hot Swap

• افزایش کارایی
• افزایش قابلیت استفاده و کاربری
• افزایش ایمنی و امنیت
• کاهش هزینه ها

معایب Hot Swap

• سوکت hot-swap می تواند فرسوده شود.
• قابلیت Hot Swap تعداد طرح‌بندی‌های موجود را به یک محدود می‌کند.
• این قابلیت هزینه را افزایش می دهد.

دستگاه های با قابلیت Hot-swap

اجزایی که امکان Hot-swap را فراهم می کنند:

• دستگاه های فایر وایر
• مودم یا سیم تلفن
• کابل شبکه
• دستگاه های SATA
• دستگاه های USB
• پورت صدا

اجزایی که اجازه Hot-swap را نمی دهند:

• پورت AT و دستگاه ها
• هارد دیسک های CD-ROM، IDE
• پورت پارالل و دستگاه های پارالل
• پورت PS/2 و دستگاه ها
• پورت سریال و دستگاه ها

توجه: قطع کردن دستگاهی که هنگام روشن بودن سیستم قابل تعویض نیست، می‌تواند باعث از کار افتادن دستگاه و آسیب فیزیکی سخت‌افزار شود.

مفهوم Cold Swap چیست؟

این فرآیند مؤلفه ای را توصیف می کند که در آن اضافه یا حذف کامپوننت یا قطعه ای نیاز به خاموش شدن سیستم دارد. برای مثال رم، هارد دیسک، کارت گرافیک که برای نصب و راه اندازی آنها بر روی یک سیستم حتما باید سیستم یکبار خاموش و روشن شود.

تفاوتهای Hot-Swap و Cold swap

مفهوم Hot-plug چیست؟

قابلیت Hot-plug به این معنی است که قطعه بدون خاموش کردن سیستم به آن اضافه یا از آن حذف می شود. این قابلیت کاربر را قادر می سازد تا دیوایس های سخت افزاری را بدون خاموش کردن سیستم به آن متصل کند یا از ان جدا کند. سیستم عامل به طور خودکار تغییرات ایجاد شده را تشخیص می دهد. قابلیت Hot-plug برای اولین بار در ژانویه 2001 در هسته لینوکس 2.4 معرفی شد. هنگامی که Hot-plug یک دستگاه USB انجام می شود، دستگاه بلافاصله در دستگاه سیستم دیده می شود.

جدول مقایسه تفاوتهای Hot-Swap و Hot-Plug

بیشتر بخوانید: سرور دست دوم HP DL380 Gen9 مدل اقتصادی

دستگاه Hewlett Packard Enterprise (HPE) Synergy یک معماری سرور بلید می باشد که جایگزین دستگاه کاربردی HPE C7000 BladeSystem شده است. بر اساس مفهوم زیرساخت قابل ترکیب، سرورهای HPE Synergy را می توان به صورت برنامه ریزی شده به شکل دلخواه برای یک مورد خاص ترکیب کرد. در حالی که به نظر می رسد پلتفرم Synergy یک شاسی تیغه ای ارتقا یافته و نسل بعدی شاسی C7000 باشد، ولی در واقع تفاوت های مهمی بین این دو شاسی وجود دارد. در این مقاله قصد داریم به مقایسه کامل HPE Synergy و HPE C7000 BladeSystem بپردازیم.

معرفی اجمالی دستگاه HPE BladeSystem C7000

دستگاه شاسی بلید HPE BladeSystem C7000 یک محفظه با اندازه 10U می باشد که تا 16 سرور Blade از نوع Half-height و 8 سرور Full-height را پشتیبانی می کند. این شاسی محفظه برق، سرمایش و شبکه مشترک را فراهم می کند. همچنین مدیریت آسان منابع مشترک و توانایی مقیاس بندی سریع با تغییر نیازهای کسب و کار شما را ارائه می دهد.

محفظه بلید BladeSystem c7000 از چندین سرور و پیکربندی شبکه در یک محفظه پشتیبانی می کند و می تواند یک سرور یا چندین سرور را برای منابع تلفیقی مدیریت کند. بسته به سطح سیستم عامل Onboard Administrator و Virtual Connect، چندین نسل از سرورهای تیغه ای و ذخیره سازی بر روی محفظه پشتیبانی می شوند.

این سیستم دارای یک زیرساخت همگرای مدیریت می باشد که سرور، ذخیره سازی، شبکه و مدیریت انرژی را یکپارچه می کند. نرم افزار HP OneView اجزای مختلف را با هم ترکیب می کند که آنها را قادر می سازد توسط یک پلتفرم مدیریت یکپارچه مدیریت شوند. همراه با Onboard Administrator و iLO remote، مدیران می توانند سیستم را در محل یا از راه دور مدیریت کنند. مدیریت یکپارچه HPE به مدیران اجازه می دهد تا سیستم را به راحتی مانند یک سرور واحد مدیریت کنند.

شاسی بلید HPE Synergy تعداد اسلات های محاسباتی را از ۱۶ به ۱۲ کاهش می دهد زیرا تمرکز اصلی این پلتفرم بر روی انعطاف پذیری و نه تراکم معطوف می باشد. علاوه بر این، برای تعداد کمتر اسلات های محاسباتی، تغییراتی نیز در اصطلاحات بین Synergy و C7000 وجود دارد. به طور خاص، HPE از اصطلاح blade سرور فاصله گرفته و هر کدام از بلید سرور ها را یک نود محاسباتی یا compute node می نامد. نفع گره های محاسباتی هنگام مراجعه به سرورها است. علاوه بر این، اتصالات در HPE Synergy به Fabric تبدیل شده اند و شاسی اصلی نیز Frame فریم نامیده می شود.

شرکت HPE یک mid-plane در frame ایجاد کرده که به عنوان مسیری برای فوتونیک در شاسی عمل می کند. این Midplane به دلیل سادگی آن قابل توجه است زیرا فضای اضافی را برای خنک کردن اطراف سرورها فراهم می کند. علاوه بر این، این فضای اضافی به نودهای محاسباتی جدید اجازه می‌دهد که تعداد اسلات‌های DIMM مشابه همتایان خود را داشته باشند. این فضا امکان Stack کردن و نگهداری رم ها فراهم می کند تا در صورت را قادر می‌سازد و در نتیجه کاهش حافظه ناگهانی پلتفرم همگرا را محدود می‌کند.

افزایش مقیاس پذیری با HPE Synergy

در ادامه مقاله مقایسه کامل HPE Synergy و HPE C7000 BladeSystem به مقایسه سخت افزاری رسیدیم. از منظر سخت‌افزار فیزیکی، دستگاه HPE Synergy شباهت زیادی به شاسی‌های بلید C7000 BladeSystem دارد، اما برخی تفاوت‌های کلیدی وجود دارد که مدیران فناوری اطلاعات را قادر می‌سازد تا بر بسیاری از مشکلات ایجاد شده توسط دستگاه C7000 غلبه کنند. دستگاه بلید Synergy از HPE OneView به عنوان پلتفرم مدیریتی استفاده می کند که به طور موثر مدیریت Onboard Administrator OA را حذف می کند. نرم افزار OneView در Synergy Composer قرار دارد که یک ابزار مدیریتی در یکی از دو محل قرارگیری دستگاه در سمت چپ دستگاه است.

نرم افزار HPE OneView به دستگاه Synergy اجازه می دهد تا با اجازه دادن به یک Synergy Composer برای مدیریت حداکثر ۲۰ فریم (شاسی بلید)، مقیاس پذیری بسیار مؤثرتری داشته باشد. علاوه بر این، ماژول Link دستگاه Frame می‌تواند فریم‌ها را در فواصل بیشتر روی کابل‌های مسی جفت تابیده معمولی مانند CAT5 و CAT6 متصل کند. علاوه بر این، می‌توان یک Synergy Composer دیگر را در یک Bay متفاوت در یک محفظه شاسی Frame دیگر قرار داد تا با همدیگر Mirror شده و قابلیت‌ Failover ارائه شود.

حل چالش های سیستم عامل با افزایش انعطاف پذیری

سرورهای HPE Synergy شامل یک Image Streamer است که یک ماژول appliance است که امکان ذخیره و مدیریت تمام تصاویر بوت مورد نیاز برای سیستم ها را فراهم می کند. به این ترتیب، Image Streamer مزایای زیادی از مجازی سازی را برای دنیای فیزیکی فراهم می کند. تصاویر ذخیره می شوند و در یک پروفایل سرور شامل تمام تنظیمات BIOS و همچنین تنظیمات آدرس WWN و MAC ترکیب می شوند. تصویر bootable image از طریق iSCSI به نودهای محاسباتی یا همان بلید سرورها ارائه می‌شود، با این حال، پیچیدگی پیکربندی iSCSI توسط Synergy Composer مدیریت می‌شود. علاوه بر این، یک Image Streamer دوم را می توان به منظور افزونگی و Redundancy به فریم دیگری اضافه کرد.

Image Streamer همچنین یک راه حل عالی برای مدل های سیستم عاملی است که داده های دائمی ندارند. تصویر boot به‌عنوان یک golden master در Image Streamer ذخیره می‌شود و این تصویر طلایی سرو شده و با شخصیتی حاوی آدرس IP، نام میزبان و سایر تنظیماتی که در هنگام بوت بر روی تصویر اعمال می‌شوند ترکیب می‌شود.

علاوه بر این، personality می تواند شامل دستورات ESXCLI برای پیکربندی سیستم عامل پس از بوت شود. علاوه بر این، می توانید سیستم عامل خود را با بوت کردن golden image، ادغام تغییرات، و سپس ارسال مجدد golden image، اجرا کنید. به این ترتیب، می توانید تمام نودهای محاسباتی اختصاص داده شده خود را دوباره ترکیب کرده و آنها را مجددا راه اندازی کنید تا فوراً پچ شوند. پس از آن، اگر یک پچ مشکلی ایجاد کند، می توانید به سادگی با راه اندازی مجدد به حالت قبلی برگردید.

HPE Synergy Image Streamer از اجرای بارهای کاری سنتی مانند بوت محلی یا بوت شدن از نودهای کلاستر SAN ویندوز با استوریج SAN جلوگیری نمی کند. در واقع، سرورهای سنتی می‌توانند در کنار نمایه‌های Image Streamer پیکربندی و راه‌اندازی شوند و انعطاف‌پذیری بیشتری را فراهم کنند.

توجه به این نکته مهم است که راه اندازی هایی که از Image Streamer با Redundancy کامل استفاده می کنند حداقل به سه فریم ( شاسی سینرژی ) نیاز دارند. این NIC های مدیریتی لازم را برای افزونگی با Image Streamer و افزونگی با appliance های Composer فعال می کند. از این نظر، HPE Synergy می‌تواند با محیط‌ های بزرگ‌تری که به توانایی تطبیق بارهای کاری در زمان واقعی نیاز دارند، هماهنگ شود.

دستگاه HPE Synergy اتصال پیشرفته را فعال می کند

بحث Fabric و اتصالات پلتفرم HPE Synergy نیز با HPE C7000 BladeSystem متفاوت است. از آنجایی که شبکه و فضای ذخیره‌سازی در طول تکامل C7000 با استفاده از ماژول‌های FlexFabric همگرا شده‌اند، Synergy این همگرایی را با استفاده از همان فناوری Virtual Connect ادامه می‌دهد که یک ماژول اتصال مجازی کنترل‌کننده را در یک فریم قادر می‌سازد تا به صورت فیزیکی به ماژول‌های child fabric در شاسی فرم های دیگر متصل شود.

ماژول‌ها را می‌توان به صورت زنجیره‌ای به هم متصل کرد که سهولت حرکت بین نود های محاسباتی را فراهم می‌کند. این به مدیران فناوری اطلاعات اجازه می‌دهد تا نمایه سرور یکسان را به یک نود محاسباتی در محدوده وسیع‌تری از شاسی‌ها اختصاص دهند. در مقابل، سرورهای HPE C7000 به دلیل محدودیت‌های محدوده‌های WWN و MAC، کاربران را به تیغه‌هایی در همان شاسی محدود می‌کردند.

آیا ارتقا به HPE Synergy برای شما مناسب است؟

در حالی که Synergy فرصتی را برای افزایش مقیاس پذیری، انعطاف پذیری و اتصال فراهم می کند، ارتقا از C7000 BladeSystems ممکن است بهترین گزینه برای سازمان شما نباشد. درک مزایا و معایب ادامه اجرای سرورهای C7000 به جای ارتقا به Synergy بسیار مهم است.

مزایای نگهداری C7000

• پلتفرم باثبات و اثبات شده
• صرفه جویی قابل توجه در هزینه در دستیابی به تجهیزات اضافی و تعمیر و نگهداری و خدمات
• محفظه ها، سرورها و اجزای مرتبط به طور گسترده در دسترس هستند
• عملکرد و توان عملیاتی می تواند در اکثر موارد استفاده با Synergy مطابقت داشته باشد

معایب ارتقا به Synergy

• هزینه های بالای تامین تجهیزات
• برنامه ریزی برای مهاجرت و خرابی سیستم می تواند اختلال در روند کار ایجاد کند
• زمان طولانی تر و گزینه های کمتر برای تهیه و جایگزینی تجهیزات
• ثبات کمتر به عنوان یک پلتفرم جدید

همانطور که می بینید عوامل زیادی برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا ارتقا به Synergy برای شما مناسب است وجود دارد. در حالی که هیچ پاسخ یکسانی برای این سوال وجود ندارد، کارشناسان ما در سرور اچ پی می توانند به شما کمک کنند تا مزایا و معایب هر سناریو را بررسی کنید.

مشاوره و خرید HPE Synergy

کارشناسان ما در سرور اچ پی تجربه بسیار طولانی در طیف کامل محصولات HPE از جمله سیستم های C7000 BladeSystem قدیمی دارند. ما برای ارزیابی اینکه آیا حفظ محیط BladeSystem موجود شما یا حرکت به پلتفرم Synergy برای سازمان شما منطقی است یا خیر، یک رویکرد مشورتی اتخاذ می کنیم. شما می توانید برای دریافت مشاوره تخصصی با ما تماس بگیرید. همچنین برای قیمت گیری و خرید سرور hp و سرورهای بلید می توانید با همکاران فروش مجموعه ارتباط برقرار کنید.

شماره تماس: 88884268

در این پست از سرور اچ پی قصد داریم به بررسی کامل تکنولوژی های RAID سرور HPE DL380 Gen10 بپردازیم.

برای پیکربندی RAID در سرورهای HPE DL380 G10 ، باید در هنگام راه اندازی سرور با زدن دکمه F10 به بخش Intelligent Provisioning برویم.

سپس با استفاده از ابزار کنترل کننده هوشمند RAID موسوم به Smart Array Controller Tool می توانیم RAID را پیکربندی کنیم. همانطور که می دانید RAID1 بصورت پیش فرض برای RAID کردن دو هارد سرور انتخاب شده است.

انتخاب نوع RAID مناسب برای زیرساخت فناوری اطلاعات

تنظیمات RAID که انتخاب می کنید بر اساس موارد زیر است:
• تحمل خطای مورد نیاز
• عملکرد Write یا نوشتن مورد نیاز
• مقدار ظرفیت قابل استفاده ای که نیاز دارید بعد از RAID شدن

انتخاب RAID برای تحمل خطا

اگر محیط IT شما به سطح بالایی از تحمل خطا نیاز دارد، یک RAID را انتخاب کنید که برای تحمل خطا بهینه شده است.

این نمودار رابطه بین تحمل خطا در سطح RAID و اندازه آرایه ذخیره سازی را نشان می دهد. نمودار شامل RAID های 0 و 5 و 50 و 10 و 6 و 60 می شود. این نمودار همچنین درصد قابلیت اطمینان را بین یک و یک میلیارد نشان می دهد و آرایه ذخیره سازی بین 0 تا 96 افزایش می یابد.این نمودار البته فرض می کند که دو گروه برابری برای RAID50 و RAID60 استفاده می شود.

• سطح RAID10 به میزان 30,000 برابر قابل اعتمادتر از RAID0 است.
• سطح RAID10 به میزان 450,000,000 برابر قابل اعتمادتر از RAID0 است.
• تحمل خطای RAID های 5 و 50 و 6 و 60 با افزایش اندازه RIAD کاهش می یابد.

انتخاب RAID برای عملکرد نوشتن

اگر محیط شما به عملکرد نوشتن بالا نیاز دارد، یک نوع RAID را انتخاب کنید که برای عملکرد نوشتن بهینه شده است.

نمودار زیر نشان می دهد که چگونه RAID های مختلف با معیار عملکرد نوشتن با RAID0 مقایسه می شوند.

داده های نمودار فرض می کنند که عملکرد کلی محدود به هارد درایو است و عملکرد نوشتن درایو همانند عملکرد خواندن هارد درایو می باشد.

به نکات زیر توجه کنید:

• عملکرد RAID های 5 و 50 و 6 و 60 فرض می کند که مقداردهی اولیه Parity به پایان رسیده است. به این مفهوم که Parity برای اولین بار که بیشتر طول می کشد بر روی هارد نوشته شده است.
• با بهبود تحمل خطای RAID به دلیل ورودی خروجی اضافی، عملکرد نوشتن یا Write کاهش می یابد.
• عملکرد خواندن عموماً برای تمام سطوح RAID به جز RAID های کوچکتر 5 و 6 یکسان است.

جدول زیر ورودی/خروجی دیسک را برای هر نوشتن میزبان نشان می دهد:

Disk I/O برای هر Write هاست

انتخاب RAID برای ظرفیت ذخیره سازی

اگر محیط شما به ظرفیت قابل استفاده بالایی نیاز دارد، یک نوع RAID را انتخاب کنید که برای ظرفیت قابل استفاده بهینه شده است. نمودار این بخش رابطه بین تعداد درایوهای RAID و درصد ظرفیت قابل استفاده بیش از حد را نشان می دهد.

ظرفیت RAID0

هنگام انتخاب نوع RAID به نکات زیر توجه کنید:
• ظرفیت قابل استفاده با بهبود تحمل خطا به دلیل افزایش داده های Parity کاهش می یابد.
• ظرفیت قابل استفاده برای RAID10 و RAID10 Triple با آرایه های بزرگتر ثابت می ماند.
• ظرفیت قابل استفاده برای RAID های 5 و 50 و 6 و 60 با آرایه های بزرگتر افزایش می یابد.
• RAID50 و RAID60 دو گروه Parity را در نظر می گیرند.

همانطور که در جدول زیر نشان داده شده است، به حداقل مورد نیاز درایو برای انواع RAID توجه کنید.

انتخاب RAID برای راه حل ذخیره سازی

این نمودار این بخش ارتباط نوع RAID را با نیازهای محیط شما نشان می دهد. بسته به نیازهای خودتان، باید انواع RAID را به صورت زیر بهینه کنید:

• RAID 10 Triple: بهینه سازی شده برای تحمل خطا و عملکرد نوشتن بالا.
• RAID 6/60: بهینه سازی برای پشتیبانی از تحمل خطا و ظرفیت قابل استفاده.
• RAID 1/10: بهینه سازی عملکرد نوشتن.
• RAID 5/50: بهینه سازی ظرفیت قابل استفاده.

حالت ترکیبی (RAID و HBA به طور همزمان)

هر درایوی که عضو یک درایو منطقی نباشد یا به عنوان یدکی یا Spare اختصاص داده شده باشد به سیستم عامل ارائه می شود. این حالت
به طور پیش فرض و بدون دخالت کاربر رخ می دهد و غیرفعال نمی شود. درایوهای منطقی همچنین به سیستم عامل Present شده است.

کنترلرهایی که از حالت مختلط پشتیبانی می کنند (P-class و E-class) می توانند تعداد کنترلرهای سیستم را کاهش دهند و
به طور موثر از محفظه های درایو در یک backplane استفاده کنید. به عنوان مثال، راه حلی که به تمام درایوهای ارائه شده به عنوان HBA نیاز دارد را می توان با یک کنترلر متصل به یک backplane منفرد انجام داد.

Virtual SES یک پروتکل کامپیوتری است که توسط درایور Smart Array میزبانی می شود. این با دستگاه های ذخیره سازی دیسکی و محفظه ها استفاده می شود. گزارش و دسترسی به مکان های درایو bay و کنترل LED امکان پذیر می کند. دستگاه های Virtual SES SCSI به صورت یک محفظه معمولی ظاهر می شوند و از ابزارهای میزبان مانند بسته لینوکس SG_UTIL که حاوی ابزار SG_SES است پشتیبانی می کنند.

Striping در RAID

RAID0
پیکربندی RAID0 امکان Striping داده ها را فراهم می کند، اما هیچ محافظتی در برابر از دست دادن داده ها در هنگام خرابی درایو وجود ندارد. با این حال، این روش برای ذخیره سازی سریع مقادیر زیادی از داده های غیر بحرانی (مانند تصاویر) یا زمانی که هزینه خرید حداقل تعداد هارد درایو بالاست ، بسیار مناسب است.

این روش دارای مزایای زیر است:
• زمانی مفید است که عملکرد و هزینه کم مهمتر از حفاظت از داده ها باشد.
• بالاترین عملکرد نوشتن را در بین تمام روش های RAID دارد.
• کمترین هزینه به ازای هر واحد داده ذخیره شده را در بین تمام روش های RAID دارد.
• از کل ظرفیت درایو برای ذخیره داده ها استفاده می کند (هیچ کدام از هاردها برای تحمل خطا اختصاص داده نشده است).

Mirroring

RAID1 و RAID 1+0 (RAID10)

در پیکربندی‌های RAID1 و RAID 1+0 (RAID10)، داده‌ها در درایو دوم کپی می‌شوند. ظرفیت قابل استفاده C x (n / 2) است که در آن C ظرفیت درایو با n درایو در آرایه است. برای راه اندازی Mirroring حداقل دو درایو مورد نیاز است. هنگامی که RAID فقط شامل دو درایو فیزیکی باشد، روش تحمل خطا به عنوان RAID1 شناخته می شود.

هنگامی که RAID بیش از دو درایو فیزیکی داشته باشد، درایوها به صورت جفت با هم Mirror می شوند و روش تحمل خطا با عنوان RAID 1+0 یا RAID 10 شناخته می شود. اگر یک درایو فیزیکی از کار بیفتد، درایو باقی مانده در جفت Mirror شده همچنان می تواند تمام داده های لازم را ارائه دهد.
چندین درایو در RAID می‌توانند بدون از دست دادن داده‌ها از کار بیفتند، تا زمانی که هیچ دو درایو خرابی متعلق به یک گروه هارد Mirror شده نباشند.
برای ایجاد Mirror باید 2 عدد درایو موجود باشد و برای RAID10 باید حداقل چهار هارد وجود داشته باشد.

این روش دارای مزایای زیر است:
• زمانی مفید است که عملکرد بالا و حفاظت از داده ها مهمتر از ظرفیت قابل استفاده باشد.
• این روش بالاترین عملکرد نوشتن را در میان پیکربندی های مقاوم در برابر خطا دارد.
• وقتی درایو از کار می افتد، هیچ داده ای از بین نمی رود، تا زمانی که هیچ درایو خرابی به درایو خراب دیگری Mirror نشود.
• حداکثر نیمی از درایوهای فیزیکی موجود در آرایه ممکن است از کار بیفتند.

RAID1 و RAID10

در پیکربندی‌های RAID1 Triple و RAID 10 Triple، داده‌ها به دو درایو اضافی کپی می‌شوند. ظرفیت قابل استفاده C x (n / 3) که در آن C ظرفیت درایو با n درایو در آرایه است. حداقل 3 درایو مورد نیاز است.
هنگامی که RAID فقط شامل سه درایو فیزیکی باشد، روش تحمل خطا به عنوان RAID 1 Triple شناخته می شود.

هنگامی که آرایه RAID بیش از شش درایو فیزیکی دارد، درایوها به صورت سه‌گانه Mirror می‌شوند و روش تحمل خطا با عنوان  RAID10 Triple شناخته می‌شود. اگر یک درایو فیزیکی از کار بیفتد، دو درایو باقیمانده در سه‌گانه RAID همچنان می‌توانند تمام داده های موارد نیاز را فراهم کنند. چندین درایو در آرایه می توانند بدون از دست دادن داده ها از کار بیفتند، تا زمانی که هیچ سه درایو خراب متعلق به گروه Mirror شده نباشد. تعداد کل درایوها باید 3 درایو افزایش یابد.

این روش دارای مزایای زیر است:

• زمانی مفید است که عملکرد بالا و حفاظت از داده ها مهمتر از ظرفیت قابل استفاده باشد.
• این روش به دلیل تعادل بار، بالاترین عملکرد خواندن را در بین هر پیکربندی دارد.
• این روش دارای بالاترین حفاظت از داده ها در بین هر پیکربندی است.
• هنگامی که دو درایو از کار می افتند، هیچ داده ای از بین نمی رود، تا زمانی که هیچ دو درایو از کار افتاده به درایو خراب دیگری Mirror نشده باشند.
• حداکثر دو سوم درایوهای فیزیکی موجود در آرایه ممکن است از کار بیفتند.

عملکرد خواندن

در هر جفت یا سه‌گانه Mirror شده ای ، Smart Array درخواست‌های خواندن را بین درایوها بر اساس بار درایوها  بالانس می‌کند.
این روش دارای مزایایی است که عملکرد خواندن بالاتر و تأخیر خواندن کمتر را ممکن می کند.

شکافتن و ترکیب مجدد Mirror

ویژگی آرایه split mirrored ، هر آرایه Mirror را به چندین RAID0 و درایوهای حاوی اطلاعات درایو یکسان تقسیم می‌کند.
گزینه های زیر پس از ایجاد پشتیبان split mirror در دسترس هستند:

• RAID را دوباره Mirror کنید و داده های موجود را حفظ کنید. محتویات RAID پشتیبان را دور بریزید.
• RAID را دوباره Mirror کنید و به محتویات RAID پشتیبان برگردید. داده های موجود را کنار بگذارید.
• RAID پشتیبان را فعال کنید.

آرایه RAID مجددا Mirror شده دو آرایه را ترکیب می کند که از یک یا چند درایو منطقی RAID0 تشکیل شده است و در یک آرایه متشکل از درایوهای منطقی RAID1 یا RAID 1+0 جمع می کند.

برای کنترلرهایی که از RAID 1 Triple و RAID 10 Triple پشتیبانی می کنند، می توان از این کار برای ترکیب کردن موارد زیر استفاده کرد:
• یک آرایه با درایوهای منطقی RAID 1 و یک آرایه با درایوهای منطقی RAID 0 در یک آرایه با RAID 1 سه‌گانه منطقی درایوها
• یک آرایه با درایوهای منطقی RAID 1+0 و یک آرایه با درایوهای منطقی RAID 0 در یک آرایه با RAID 10 Triple درایوهای منطقی
این روش به شما این امکان را می دهد که درایوها را کلون کنید و نسخه پشتیبان موقت ایجاد کنید.

Parity

RAID 5

RAID 5 از داده ها با استفاده از Parity محافظت می کند همانطور که در شکل مشخص شده است داده های Parity با جمع کردن (XOR) داده ها از هر درایو در داخل Stripe محاسبه می شود.
Stripe داده های Parity به طور مساوی روی هر درایو فیزیکی در داخل توزیع می شوند. هنگامی که یک درایو فیزیکی از کار می افتد، داده هایی که در درایو شکست خورده بودند می توانند از داده های Parity باقی مانده بازیابی شوند و اطلاعات کاربر روی درایوهای دیگر آرایه ریخته شوند. ظرفیت قابل استفاده C x (n – ۱) است که در آن C ظرفیت درایو با n درایو است در آرایه حداقل سه درایو مورد نیاز است.

این روش دارای مزایای زیر است:
• زمانی مفید است که ظرفیت قابل استفاده، عملکرد نوشتن و حفاظت از داده ها به یک اندازه مهم باشند.
• دارای بالاترین ظرفیت قابل استفاده در بین هر پیکربندی مقاوم در برابر خطا است.
• در صورت خرابی یک درایو فیزیکی، داده ها از بین نمی روند.

RAID 50

RAID 50 یک روش RAID تو در تو است که در آن درایوهای سازنده در چندین درایو منطقی مجموعه گروه های Parity با RAID5 سازماندهی می شوند. کوچکترین پیکربندی ممکن RAID 50 دارای شش درایو است که در دو گروه سه تایی Parity سازماندهی شده اند هر کدام را درایو می کند.

برای تعداد معینی از درایوها، زمانی که درایوها در پیکربندی چیده شده باشند، احتمال از دست رفتن داده کمتر است. دارای بیشترین تعداد ممکن گروه های Parity است. به عنوان مثال، چهار گروه Parity متشکل از سه درایو امن تر از سه گروه Parity متشکل از چهار درایو می باشد. با این حال، داده های کمتری را می توان در آرایه با تعداد بیشتر گروه های برابری ذخیره کرد.

اگر درایو دوم در همان گروه Parity قبل از اتمام بازسازی Rebuilding داده ها به مشکل بخورد، کلیه داده ها از بین می رود.
درصد بیشتری از ظرفیت RAID برای ذخیره داده های اضافی یا Parity نسبت به روش های RAID غیر تودرتو استفاده می شود.

این روش دارای مزایای زیر است:
• عملکرد بالاتر نسبت به RAID 5، به خصوص در هنگام نوشتن.
• تحمل خطا بهتر از RAID 0 یا RAID 5.
• حداکثر n درایو فیزیکی می‌تواند بدون از دست دادن داده (که در آن n تعداد گروه‌های Parity است) از کار بیفتد، تا زمانی که ناموفق باشد.
درایوها در گروه های Parity مختلف هستند.

RAID 6

RAID 6 از داده ها با استفاده از برابری دوگانه محافظت می کند. با RAID 6، دو مجموعه متفاوت از داده های Parity استفاده می شود و اجازه می دهد تا در صورت خرابی دو درایو، داده ها همچنان حفظ شوند. هر مجموعه ای از داده های Parity از یک ظرفیت معادل استفاده می کند. ظرفیت قابل استفاده C x (n – ۲) است که در آن C ظرفیت درایو با n درایو در آن است.
حداقل 4 درایو مورد نیاز است.

این روش زمانی بسیار مفید است که از دست دادن داده ها غیرقابل قبول باشد اما هزینه نیز عامل مهمی است. احتمال آن داده ها وقتی آرایه ای با RAID 6 (نگهبانی پیشرفته داده ها (ADG)) پیکربندی شده باشد، از دست دادن کمتر از آنچه که اگر بود، رخ می دهد.
با RAID 5 پیکربندی شده است.
این روش دارای مزایای زیر است:
• زمانی مفید است که حفاظت از داده و ظرفیت قابل استفاده مهمتر از عملکرد نوشتن باشد.
• این اجازه می دهد تا هر دو درایو بدون از دست دادن داده ها از کار بیفتند.

RAID 60

RAID 60 یک روش RAID تو در تو است که در آن درایوهای سازنده در چندین درایو منطقی RAID 6 یکسان سازماندهی می شوند.
مجموعه ها (گروه های برابری). کوچکترین پیکربندی ممکن RAID 60 دارای هشت درایو است که در دو گروه Parity متشکل از چهار هارد سازماندهی شده اند.
برای تعداد معینی از دیسک‌های سخت، زمانی که درایوها در پیکربندی قرار می‌گیرند، احتمال از دست رفتن اطلاعات کمتر است.
که دارای بیشترین تعداد ممکن گروه های Parity است. به عنوان مثال، پنج گروه Parity متشکل از چهار درایو از امنیت بیشتری برخوردار هستند. با این حال، داده های کمتری را می توان در آرایه با تعداد بیشتر گروه های Parity ذخیره کرد. تعداد درایوهای فیزیکی باید دقیقاً بر تعداد گروه های Parity تقسیم شود. بنابراین، تعداد Parity گروه هایی که می توانید مشخص کنید با تعداد درایوهای فیزیکی محدود می شود. حداکثر تعداد گروه های Parity ممکن است برای تعداد خاصی از درایوهای فیزیکی، تعداد کل درایوها تقسیم بر حداقل تعداد درایوها باشد برای آن سطح RAID ضروری است (سه برای RAID 50 و چهار برای RAID 60).
حداقل هشت درایو مورد نیاز است.
اگر درایو سوم در گروه Parity قبل از اتمام یکی از درایوهای ناموفق دیگر در گروه Parity از کار بیفتد، همه داده ها از بین می روند.
بازسازی درصد بیشتری از ظرفیت آرایه برای ذخیره داده های اضافی یا Parity نسبت به RAID غیر تودرتو استفاده می شود.

این روش دارای مزایای زیر است:
• عملکرد بالاتر نسبت به RAID 6، به خصوص در هنگام نوشتن.
• تحمل خطا بهتر از RAID0 و RAID5 و RAID50 و RAID6
• حداکثر 2n درایو فیزیکی می‌تواند بدون از دست دادن داده‌ها (که n تعداد گروه‌های Parity است) از کار بیفتد، البته تا زمانی که بیشتر از دو درایو خراب در یک گروه Parity قرار دارند.

گروه های Parity

هنگامی که یک پیکربندی RAID 50 یا RAID 60 ایجاد می کنید، باید تعداد گروه های Parity را نیز تنظیم کنید. می‌توانید از هر عدد صحیح بزرگ‌تر از 1 برای این تنظیم استفاده کنید، با این محدودیت که تعداد کل درایوهای فیزیکی در آرایه باید دقیقاً بر تعداد گروه های Parity تقسیم شود. حداکثر تعداد گروه های Parity ممکن برای تعداد خاصی از درایوهای فیزیکی، تعداد کل درایوها است تقسیم بر حداقل تعداد درایوهای لازم برای آن سطح RAID (سه برای RAID 50، چهار برای RAID 60).
این ویژگی دارای مزایای زیر است:
• از RAID 50 و RAID 60 پشتیبانی می کند.
• تعداد بیشتر گروه های برابری تحمل خطا را افزایش می دهد.

Background parity initialization

سطوح RAID که از Parity استفاده می کنند (RAID 5، RAID 6، RAID 50، و RAID 60) مستلزم آن است که بلوک های Parity برای اعتبار اولیه شوند. برای فعال کردن enhanced data protection از طریق اسکن سطح کنترلر Background، به داده های Parity معتبر نیاز است. پس از تکمیل parity initialization ، عملیات نوشتن در RAID5 و RAID6 و RAID50 و RAID60 معمولا سریعتر هستند زیرا کنترلر کل Stripe را نمی خواند تا داده های Parity را بروزرسانی کند. این ویژگی بلوک‌های Parity را در پس‌زمینه اولیه می‌کند در حالی که درایو منطقی برای دسترسی توسط سیستم عامل در دسترس است. تکمیل Parity initialization اولیه چندین ساعت یا چند روز طول می کشد. مدت زمانی که طول می کشد بستگی به اندازه درایو منطقی و بار روی کنترلر دارد. در حالی که کنترلر داده های Parity را در Background مقداردهی اولیه می کند، درایو منطقی این کار را انجام می دهد تا تحمل خطا کامل شود. این ویژگی این مزیت را دارد که اجازه می دهد درایو منطقی زودتر قابل استفاده شود.

مقداردهی اولیه Parity سریع

سطوح RAID که از Parity استفاده می کنند (RAID 5، RAID 6، RAID 50، و RAID 60) مستلزم آن است که بلوک های Parity برای اعتبار اولیه شوند. برای فعال کردن enhanced data protection از طریق اسکن سطح کنترلر پس زمینه، به داده های برابری معتبر نیاز است. پس از تکمیل parity initialization ، عملیات نوشتن در RAID5 و RAID6 و RAID50 و RAID60 معمولا سریعتر هستند زیرا کنترلر کل Stripe را نمی خواند تا داده های Parity را بروزرسانی کند. روش اولیه سازی Parity سریع با بازنویسی هر دو بلوک داده و Parity در پیش زمینه کار می کند. درایو منطقی تا زمانی که فرآیند parity initialization کامل نشود، برای سیستم عامل غیرقابل مشاهده و دسترسی خواهد ماند. نگه داشتن حجم درایو منطقی بصورت آفلاین امکان فعالیت ورودی خروجی را از بین می‌برد، بنابراین فرآیند اولیه‌سازی را سرعت می‌بخشد و فعال می‌کند. سایر تکنیک های initialization با کارایی بالا که اگر Volume برای ورودی خروجی در دسترس باشد، امکان پذیر نخواهد بود. از وقتی که Parity کامل شده است، حجم به صورت آنلاین آورده شده و در دسترس سیستم عامل قرار می گیرد.
این روش دارای مزایای زیر است:
• روند اولیه سازی Parity را سرعت می بخشد.
• تضمین می‌کند که حجم‌های Parity از نوشته‌های پشتیبان‌گیری شده برای عملکرد نوشتن تصادفی بهینه استفاده می‌کنند.

Regenerative writes

درایوهای منطقی را می توان با مقداردهی اولیه Parity پس زمینه ایجاد کرد تا تقریباً فوراً در دسترس باشند. در طی این فرآیند اولیه سازی Parity موقت، نوشتن در درایو منطقی با استفاده از نوشتن های احیا کننده یا نوار کامل انجام می شود. هر زمان که یک درایو عضو در یک RAID از کار بیفتد، همه نوشته‌های آن نقشه در درایو Fail شده بازسازی می‌شوند. نوشتن regenerative write بسیار کندتر است زیرا باید تقریباً از تمام درایوهای RAID بخواند تا داده های Parity جدید محاسبه شود. جریمه نوشتن برای نوشتن regenerative write معادل n + ۱ درایو است که در آن n تعداد کل درایوهای آرایه RAID است. همانطور که می بینید، جریمه نوشتن بیشتر است (عملکرد نوشتن کندتر) با آرایه های بزرگتر.
این روش دارای مزایای زیر است:
• اجازه می دهد تا درایو منطقی قبل از تکمیل اولیه سازی Parity در دسترس باشد.
• این اجازه می دهد تا درایو منطقی در هنگام تخریب قابل دسترسی باشد.

Backed-out writes

پس از تکمیل اولیه‌سازی Parity، نوشتن تصادفی در یک RAID5 و RAID50 و RAID6 و RAID60 می‌تواند از یک عملیات نوشتن پشتیبان‌گیری سریع‌تر استفاده کند. یک نوشتن backed-out write از Parity موجود برای محاسبه داده‌های Parity جدید استفاده می‌کند. در نتیجه، جریمه نوشتن برای RAID 5 و RAID 50 همیشه چهار عملیات درایو است و جریمه نوشتن برای RAID 6 و RAID 60 همیشه شش عملیات درایو است. همانطور که می توانید ببینید، جریمه نوشتن تحت تأثیر تعداد درایوهای آرایه نیست. نوشته های Backed-out writes به عنوان «read-modify-write» نیز شناخته می شوند.

این روش دارای مزیت سرعت در نوشتن رندوم در RAID5 و RAID50 و RAID6 و RAID60 می باشد.

Full-stripe writes

وقتی نوشته‌های درایو منطقی متوالی هستند یا زمانی که چندین نوشته تصادفی که در flash-backed write cache جمع می‌شوند حافظه پنهان متوالی است، می توان عملیات نوشتن تمام نوار را انجام داد. نوشتن تمام خط به کنترل کننده اجازه می دهد محاسبه Parity جدید با استفاده از داده های جدیدی که روی درایوها نوشته می شود. تقریبا هیچ پنالتی نوشتن وجود ندارد زیرا کنترلر برای محاسبه Parity جدید نیازی به خواندن اطلاعات قدیمی از درایوها ندارد. با بزرگتر شدن اندازه آرایه، نوشتن جریمه با نسبت p / n کاهش می یابد که در آن p تعداد درایوهای Parity و n تعداد کل درایوها در
آرایه می باشد.
این روش دارای مزیت سرعت در نوشتن متوالی در RAID5 و RAID6 و RAID60 می باشد.

Spare drives

Dedicated spare

یک درایو یدکی یا Spare اختصاصی یک درایو یدکی است که در چندین آرایه در یک کنترلر RAID به اشتراک گذاشته شده است. از هر درایو منطقی مقاوم به خطا مانند RAID های 1-5-6-10-50-60 نیز پشتیبانی می کند. درایو Dedicated spare هر زمان که یک درایو در آرایه از کار بیفتد فعال می شود.

Predictive Spare Activation

حالت فعال‌سازی Spare پیش‌بینی‌کننده، درایو یدکی را هر زمان که یک درایو عضو در یک آرایه یک پیش‌بینی گزارش خرابی می‌کند، فعال می‌کند. در حالی که حجم RAID هنوز سالم است، داده ها در درایو یدکی کپی می شوند. اختصاص یک یا چند درایو Spare آنلاین به یک آرایه به شما امکان می دهد تا تعویض درایوهای معیوب را به تعویق بیندازید. Predictive Spare Activation به‌عنوان خراب علامت‌گذاری می‌شود و پس از تکمیل کپی آماده حذف و جایگزینی است. بعد از اگر یک درایو جایگزین نصب کنید، کنترلر به طور خودکار داده ها را از درایو یدکی فعال شده به درایو جدید بازیابی می کند.
این روش دارای مزایای زیر است:
• تا چهار برابر سریعتر از بازسازی معمولی است.
• می تواند بلوک های بد را در طول فعال سازی spare بازیابی کند.
• از تمام سطوح RAID از جمله RAID0 پشتیبانی می کند.

Failure spare activation

حالت فعال‌سازی یدکی خرابی، هنگامی که یک درایو عضو در یک آرایه با استفاده از تحمل خطا از کار می‌افتد، درایو یدکی را فعال می‌کند.
روش های بازسازی داده ها اختصاص یک یا چند درایو یدکی آنلاین به یک آرایه به شما امکان می دهد تا تعویض درایوهای معیوب را به تعویق بیندازید.

Auto-replace spare

جایگزین خودکار یدکی به درایو spare فعال شده اجازه می دهد تا به عضو دائمی آرایه درایو شود. درایو اصلی مکان به محل درایو spare تبدیل می شود. این روش این مزیت را دارد که از عملیات کپی پس از تعویض درایو خراب جلوگیری می کند.

Drive Rebuild
Rapid rebuild

کنترلرهای Smart Array شامل فناوری بازسازی سریع rapid rebuild برای تسریع روند بازسازی RAID هستند. زمان بازسازی سریعتر کمک می کند قبل از اینکه درایو بعدی خراب شود، درایوهای منطقی را به تحمل خطای کامل بازگردانید و خطر از دست رفتن اطلاعات را کاهش دهید. به طور کلی، یک عملیات بازسازی تقریباً به 15 تا 30 ثانیه در هر گیگابایت برای RAID 5 یا RAID 6 نیاز دارد. بازسازی واقعی زمان به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله میزان فعالیت ورودی خروجی رخ داده در طول عملیات بازسازی، تعداد از درایوهای دیسک در درایو منطقی، تنظیمات اولویت بازسازی و عملکرد درایو دیسک.
این ویژگی برای تمام سطوح RAID به جز RAID0 در دسترس است.

پنچر شدن یا Puncture

Puncture یک ویژگی کنترل‌کننده است که به‌رغم از بین رفتن data stripe ناشی از یک خطا، امکان بازسازی درایو را فراهم می‌کند. شرایطی که سطح RAID نمی تواند آن را تحمل کند. هنگامی که کنترلر RAID این نوع خطا را تشخیص می دهد، کنترلر یک علامت را ایجاد می کند “Puncture” در نوار آسیب دیده و اجازه می دهد تا بازسازی ادامه یابد. سوراخ کردن حجم RAID را در دسترس نگه می دارد
حجم باقی مانده قابل بازیابی است.

نوشته های آینده به نوار سوراخ شده تحمل خطای نوار آسیب دیده را بازیابی می کند. برای از بین بردن Stripe سوراخ شده، حجم آسیب‌دیده باید حذف شود و با استفاده از Rapid Parity Initialization (RPI) یا پاک کردن درایو(ها) دوباره ایجاد شود. قبل از ایجاد درایو منطقی داده های تحت تأثیر Stripe سوراخ شده باید از یک نسخه پشتیبان قبلی بازیابی شوند. سوراخ ها را می توان با انجام موارد زیر به حداقل رساند:
• درایورها و سیستم عامل را به روز کنید.
• اولویت اسکن سطح را به بالا افزایش دهید.
• گزارش رویدادهای سیستم IML و OS را برای شواهد از دست دادن یا سوراخ شدن داده ها بررسی کنید.

اولویت بازسازی یا Rebuild priority

تنظیم اولویت بازسازی، فوریت کنترلر با یک فرمان داخلی برای بازسازی یک درایو منطقی ناموفق نشان می دهد.
• تنظیمات کم: عملیات عادی سیستم بر بازسازی اولویت دارد.
• تنظیم متوسط: بازسازی برای نیمی از زمان انجام می شود و عملیات عادی سیستم برای بقیه زمان اتفاق می افتد.
• تنظیم متوسط ​​بالا: بازسازی اولویت بیشتری نسبت به عملیات عادی سیستم دارد.
• تنظیمات بالا: بازسازی بر سایر عملیات سیستم اولویت دارد.
اگر درایو منطقی بخشی از آرایه‌ای باشد که دارای Spare آنلاین است، با بروز خرابی درایو، بازسازی به طور خودکار شروع می‌شود. اگر آرایه Spare آنلاین ندارد، بازسازی زمانی آغاز می شود که درایو فیزیکی خراب جایگزین شود.

قبل از تعویض هارد درایوها

• Systems Insight Manager را باز کنید و پنجره شمارشگر خطا را برای هر درایو فیزیکی در همان آرایه بررسی کنید. تأیید کنید که هیچ درایو دیگری هیچ خطایی ندارد.
• مطمئن شوید که آرایه RAID شما یک پشتیبان جاری و معتبر دارد.
• بررسی کنید که درایو جایگزین از همان نوع درایو تخریب شده باشد (یا SAS یا SATA و یا هارد درایو یا درایو اس اس دی).
• از درایوهای جایگزینی استفاده کنید که ظرفیتی برابر یا بزرگتر از ظرفیت کوچکترین درایو در آرایه دارند. کنترلر استوریج بلافاصله درایوهایی را که ظرفیت کافی ندارند از کار می اندازد. در سیستم هایی که از ذخیره سازی اطلاعات خارجی استفاده می کنند، مطمئن شوید که سرور اولین واحدی است که خاموش می شود و آخرین واحدی است که خاموش می شود روشن شود. انجام این احتیاط تضمین می کند که سیستم به اشتباه درایوها را به عنوان خراب علامت گذاری نمی کند. در برخی شرایط، می‌توانید همزمان بیش از یک درایو را بدون از دست دادن اطلاعات جایگزین کنید. مثلا:
• در پیکربندی های RAID 1، درایوها به صورت جفت Mirror می شوند. در صورتی که درایو را به درایو دیگری که حذف شده یا Mirror نشده است، می توانید جایگزین کنید
• در پیکربندی های RAID 10، درایوها به صورت جفت Mirror می شوند. در غیر این صورت می توانید چندین درایو را به طور همزمان تعویض کنید به درایوهای حذف شده یا خراب دیگر Mirror شده است.
• در پیکربندی های RAID 50، درایوها در گروه های Parity مرتب شده اند. شما می توانید چندین درایو را به طور همزمان تعویض کنید، اگر درایوها به گروه های Parity مختلف تعلق دارند. اگر دو درایو به یک گروه Parity تعلق دارند، آن درایوها را یکی یکی جایگزین کنید.
• در پیکربندی های RAID 6، می توانید هر دو درایو را به طور همزمان جایگزین کنید.

• در پیکربندی های RAID 60، درایوها در گروه های Parity مرتب شده اند. اگر خیر، می توانید چندین درایو را به طور همزمان تعویض کنید. بیش از دو درایو در حال تعویض به یک گروه Parity تعلق دارند.
• در پیکربندی های RAID 1 Triple و RAID 10 Triple، درایوها در مجموعه های سه تایی Mirror می شوند. شما می توانید تا دو را جایگزین کنید درایو در هر مجموعه به طور همزمان.
برای حذف درایوهای بیشتری از یک آرایه از آنچه روش تحمل خطا می تواند پشتیبانی کند، دستورالعمل های قبلی را دنبال کنید.
چند درایو را به طور همزمان بردارید و سپس منتظر بمانید تا بازسازی کامل شود (همانطور که توسط LED های درایو نشان داده شده است)
با این حال، اگر تحمل خطا به خطر افتاده است، و باید درایوهای بیشتری را نسبت به روش تحمل خطا جایگزین کنید.

چگونه می توانم یک پیکربندی RAID در سرور HPE DL380 Gen10 انجام دهم؟

قبل از اینکه سیستم بتواند کد ROM گزینه RAID را بارگیری کند، باید گزینه RAID در بایوس فعال شود.
هنگام راه‌اندازی، F2 را فشار دهید تا وارد تنظیمات BIOS شوید.
برای فعال کردن RAID، بسته به مدل برد خود، از یکی از روش‌های زیر استفاده کنید. به بخش Configuration > SATA Drives رفته و Chipset SATA Mode را روی RAID تنظیم کنید.
به Advanced > Drive Configuration بروید، Configure SATA As را روی RAID تنظیم کنید.
به Advanced > Drive Configuration بروید، حالت Drive را روی Enhanced  تنظیم کنید و گزینه RAID را روی Enabled قرار دهید.
برای ذخیره و خروج، F10 را فشار دهید.
اگر هیچ گزینه RAID در BIOS یافت نشد، با بررسی مشخصات برد سرور خود مطمئن شوید که RAID پشتیبانی می شود.

در این پست از سرور اچ پی قصد داریم به آموزش آپدیت iLO4 در سرور اچ پی HPE DL380p Gen8 بپردازیم. وقتی که آپدیت جدید Firmware در دسترس بود در سایت HPE می توانید آن را دانلود کرده و بر روی سرور خود نصب نمایید. متدهای مختلفی برای آپدیت نمودن Firmware سرورهای اچ پی وجود دارد و انجام آنها نیز بسیار آسان می باشد. در این مقاله ما ارتقای iLO4 firmware را در دستگاه سرور HPE ProLiant DL380p G8 با استفاده از صفحه مدیریت iLO انجام خواهیم داد. همانطور که می دانید iLO سیستم مدیریت مرکزی سرورهای اچ پی می باشد و می توانید با استفاده از آن حتی سرور را خاموش و روشن کنید و نصب ESXi از طریق iLO سرور امکان پذیر می باشد.

1. فایل آپدیت آنلاین Firmware را دانلود کرده و فایل .BIN را استخراج کنید.

به صفحه دانلود درایور HPE سرور خود بروید، برای این مورد، سرور HPE DL380p Gen8 است.

دانلود iLO4 firmware سرور HPE DL380p Gen8

فایل اکسترکت شده را بر روی هارد خود بریزید و مکان قرارگیری فایل را بخاطر بسپارید.

2. مرورگر Internet Explorer و Firefox را باز کنید. آدرس IP iLO را در پنجره مرورگر خود وارد کنید و کلید Enter یا Return را در صفحه کلید فشار دهید. نام کاربری و رمز عبور iLO را وارد کنید و روی ورود کلیک کنید.

10. سیستم عامل iLO4 اکنون به روز شده است و iLO دوباره تنظیم می شود. روی «OK» روی پیام هشدار کلیک کنید. توجه: اگر مرورگر به روز نمی شود، باید کش مرورگر را پاک کنید.

 

11. شما به طور خودکار از جلسه iLO خارج خواهید شد. اطلاعات کاربری ورود به سیستم iLO خود را وارد کنید و روی ورود کلیک کنید.

سرور اچ پی ProLiant DL360 یک سرور سازمانی مقیاس پذیر و یک بازیگر مهم در صنعت سرور است. در این پست از سرور اچ پی قصد داریم به بررسی کامل سرور HP Proliant DL360 بپردازیم.

امتیازات کلیدی سرور HP Proliant DL360

• سرور ProLiant DL360 یک سرور سازمانی مقیاس پذیر و کم حجم برای دیتاسنترها می باشد.
• اگر به یک سرور قدرتمند برای پشتیبانی از برنامه های کاربردی مقیاس پذیر و نرم افزارهای وب نیاز دارید یا اگر در حال ساخت یک مرکز داده برای یک شرکت، مرکز آموزشی یا مرکز تحقیقاتی هستید، این سرور یک گزینه عالی است.
• اگر در حال ساخت کامپیوتر یا سروری برای استفاده به عنوان سرور فایل یا سیستم NAS هستید، این سرور اصلا گزینه خوبی نیست زیرا برای این کار بیش از حد بزرگ است.
• سرور اچ پی HP ProLiant DL360 بخشی از سری سرورهای HP است. سرور ProLiant DL360 که برای کاربردهای تجاری حیاتی طراحی شده است، یکی از سرورهای محبوب در بازار است و با سری PowerEdge از Dell و ThinkServer از IBM رقابت سنگینی دارد.

درست است که اچ پی یکی از بزرگترین و قابل اعتمادترین برندهای کامپیوتر و سرور در جهان است. اما آیا سرورهای آنها خوب است؟ اگر در حال خرید سرور جدید هستید، ممکن است تعجب کنید که سرور ProLiant DL360 چگونه در مقابل رقبا قرار می گیرد. در این پست، به تاریخچه این سرور می پردازیم، برخی از برجسته ترین ویژگی های آن را مورد بحث قرار می دهیم و مزایا و معایب آن را برجسته می کنیم. در نهایت، شما می توانید تصمیم درستی برای انتخاب سرور خود داشته باشید.

تاریخچه سرور HP ProLiant DL360

سرور اچ پی پرولیانت DL360 در طول سال ها دستخوش تغییرات زیادی شده است و هر نسل جدید نوآوری هایی در سخت افزار، قدرت پردازش و قابلیت ارتقا به ارمغان می آورد.

بررسی کلی سرور HP ProLiant DL360

سرور HP ProLiant DL360 یکی از محبوب ترین سرورها می باشد که دلایل بسیار خوبی دارد. سرور ProLiant DL360 با یک پیکربندی پیش‌فرض فوق‌العاده قدرتمند، قادر به انجام کارهای پیشرفته‌ای مانند هوش مصنوعی، برنامه‌های کاربردی یادگیری ماشین، پردازش داده‌ها و ذخیره‌سازی ابری است.

این سرور در ابتدا توسط Compaq در دهه 1990 تولید شد، نام ProLiant از سال 2002 توسط HP انتخاب شد. در حالی که HP سال ها قبل از آن سرورهای خود را با نام “NetServer” تولید می کرد، برند ProLiant سهم بازار بسیار قابل توجهی داشت و شهرت پس از ادغام آنها با Compaq بیشتر شد. شرکت اچ پی مجموعه سرورهای ProLiant خود را جایگزین سرورهای NetServer کرد و خط تولید این سرورها را متوقف نمود.

تاریخ عرضه و قیمت

اولین سرورهای ProLiant DL360 ابتدا در ژوئن سال 2000 راه اندازی شدند. اکنون، بیش از بیست سال بعد، ما در نسل دهم سرورهای ProLiant هستیم. محبوبیت DL360 افزایش یافته است و اکنون یکی از پرفروش ترین سرورها است.

این سرور ارزان نیست و قیمت اولیه آن 3975 دلار برای آخرین مدل می باشد. با این حال، این قیمت یک سرور قدرتمندی را در اختیار شما قرار می دهد که در صورت استفاده خوب، هزینه خود را به سرعت برمی گرداند.

مدل های مختلف

سرور HP ProLiant DL360 به دلیل شاسی ضخیم خود برای مدیریت مرکز داده عالی است.
این سرور عمدتاً بر اساس نسل خود شناخته می شود. به عنوان مثال، مدل نسل دهم با عنوان “DL360 G10” و نسل نهم با نام “DL 360 G9” و غیره شناخته می شود.

یکی از نزدیکترین رقبای سری ProLiant HP DL380 سری DL160 هستند. البته سرور DL380 اندازه بزرگتر سری DL360 است و با هزینه بالاتر توان بیشتری را ارائه می دهد. از طرف دیگر سری DL160 جایگزین مناسب تری برای DL360 است. البته این سرور کاملاً قابل ارتقا نیست، اما اگر به قدرت پردازش یا ذخیره سازی زیادی نیاز ندارید، یک جایگزین معقول محسوب می شود.

امکانات سرور اچ پی DL360

این سرور یک سرور پر از ویژگی های خوب که مناسب برای هر مرکز داده یا ذخیره سازی ابری است می باشد. حتی اگر فقط از یک سرور برای مشاغل کوچک یا اداری استفاده می کنید، داشتن ویژگی های اضافی همیشه مورد استقبال قرار می گیرد. خوشبختانه سرور HP ProLiant DL360 دارای ویژگی‌های مفیدی از قبیل کارایی بالا، مقیاس‌پذیر بودن و نگهداری آسان می باشد.

یکی از ویژگی های عالی سرور ProLiant DL360 پیکربندی حافظه رم شش کاناله آن است. این سرور دارای 24 اسلات RAM می باشد که در صورت فعال بودن هر دو سوکت پردازنده می توانید از کل اسلات های رم استفاده کنید. حداکثر حافظه رسمی دستگاه زمانی می تواند اجرایی شد که دو پردازنده داشته باشید. در صورتی که تنها با یک پردازنده دستگاه را راه اندازی کنید، حداکثر رم شما به 3 ترابایت محدود می شود.

سرور ProLiant DL360 برای پردازنده های Intel Xeon طراحی شده است که به صراحت برای برنامه های کاربردی سرور طراحی شده است. شما می توانید وظایف محاسباتی بسیار پیچیده ای را با حداکثر 28 هسته در هر CPU اجرا کنید. اگرچه این پردازنده ها تشنه انرژی هستند، اما به شما امکان می دهند چندین منبع تغذیه اضافی برای تغذیه آنها نصب کنید. بسته به فضای ذخیره سازی کلی و پیکربندی RAM شما، ممکن است منابع تغذیه 500، 800 یا 1600 واتی را انتخاب کنید. برای خرید سرور دست دوم HP DL360 Gen9 یا سرور دست دوم HP DL380 Gen9 می توانید به صفحه فروش سرورهای دست دوم مراجعه نمایید.

مشخصات فنی

بررسی سرور HP ProLiant DL360

هنگام راه‌اندازی یک مرکز داده یا یک سرور فارم، می‌خواهید تا آنجا که ممکن است سرورهای قدرتمند را در یک منطقه کوچک قرار دهید. اگر در یک شرکت بزرگ مدیر فنی یا مدیر فناوری اطلاعات هستید، مطمئنا صرفه جویی در فضا و پول دو هدف اصلی شما هستند. سرور HP ProLiant DL360 دقیقاً برای این شرایط طراحی شده است.

از همان ابتدا، سرور ProLiant DL360 با در نظر گرفتن مقیاس پذیری طراحی شده است. این سرور از نوع رکمونت، برای انباشتن ده ها یا حتی صدها سرور در داخل رک سرور ایده آل است. سرور DL360 که برای استفاده در مراکز داده عظیم در نظر گرفته شده است، بسیار فشرده است. اگرچه طول آن حدود 707 میلی متر است، اما ارتفاع آن تنها چند اینچ است. تمام اجزای آن در امتداد یک پلتفرم سینی مانند قرار گرفته و سپس برای دسترسی آسان در یک رک سرور نصب می شوند.

علاوه بر این، اکثر رک های سرور بین 48 تا 72 یونیت هستند و به شما این امکان را می‌دهند که تعداد زیادی از سرورها را در یک فضای کوچک روی هم قرار دهید. با تعداد زیادی سرور در یک منطقه کوچک، گرمای بیش از حد می تواند یک نگرانی مهم برای شما باشد. خوشبختانه سرور ProLiant DL360 دارای چندین فن پرسرعت است و از طراحی حرارتی بسیار کارآمد استفاده می کند. فن ها هوا را از جلوی سرور و تمام اجزای آن می کشند و هوای گرم را از پشت خارج می کنند.

همانند سایر سرورهای رکمونت، نگهداری و ارتقای سرور ProLiant DL360 آسان است. اکثر قطعات، از جمله هارد دیسک، فن های خنک کننده و منابع تغذیه، کاملاً قابل تعویض هستند. در صورت خرابی سخت افزار، می توانید به سرعت بدون راه اندازی مجدد سیستم، قطعه خراب را جایگزین کنید.

سیستم عامل Microsoft Windows Server یکی از محبوب ترین سیستم عامل های ProLiant DL360 است. اگر طرفدار ویندوز نیستید، می‌توانید از میان طیف گسترده‌ای از سیستم‌عامل‌های پشتیبانی‌شده مانند Ubuntu، Oracle Linux یا Red Hat Enterprise Linux را انتخاب کنید. علاوه بر این، HP حتی سیستم عامل خود به نام ClearOS را به طور خاص برای سرورهای خود می سازد.

مزایا و معایب سرور HP ProLiant DL360

مزایا

• قابلیت گسترش بسیار بالا
• طراحی بسیار جمع و جور و کم حجم
• سیستم خنک کننده کارآمد
• سازگاری با چند سیستم عامل
• ویژگی های امنیتی پیشرفته

معایب

• گران بودن این سرور
• مصرف برق بالا

HP ProLiant DL360: آیا خرید است؟

ProLiant DL360 یک سرور سازمانی مقیاس پذیر و یک بازیگر مهم در صنعت سرور است. با این حال، بدون اشکال نیست. با عملکرد بالا، نویز، گرما و وزن بیش از حد به وجود می آید. DL360 برای نگهداری در کابینت سرور طراحی شده است، بنابراین عایق صدا هرگز عاملی در طراحی آن نبوده است. در نتیجه یک سرور فوق‌العاده پر سر و صدا است که بودن در اطراف آن دشوار است. رکمونت بودن آن همچنین ایجاب می کند که یک یونیت از رک سرور را به آن اختصاص دهید. با این حال، این سرور مزایای زیادی دارد.

برای پشتیبانی از برنامه های کاربردی مقیاس پذیر و نرم افزارهای وب به یک سرور قدرتمند نیاز دارید. اگر در حال ساخت یک مرکز داده برای یک شرکت، مرکز آموزشی یا مرکز تحقیقاتی هستید، سرور DL360 باید در کانون توجه شما باشد. DL360 با داشتن قدرت پردازشی کافی برای کنترل هر چیزی که در مسیر خود قرار می‌گیرد، می‌تواند میزبان بسیاری از برنامه‌های کاربردی وب با داده‌های فشرده باشد.

اگر در حال ساخت سروری برای استفاده به عنوان سرور فایل یا سیستم NAS معمولی هستید، سرور ProLiant DL360 برای این کار بسیار زیاد است. یک سرور قدیمی می تواند به عنوان یک سرور فایل عمل کند. شما پول خود را برای عملکرد در سطح سازمانی که هرگز به آن نیاز ندارید هدر خواهید داد. با این حال، اگر شما مسئول بخش فناوری اطلاعات در یک سازمان بزرگ هستید، سرورDL360 می تواند ایده آل باشد.

• سرور ProLiant DL360 از چه پردازنده ای استفاده می کند؟

سرور ProLiant DL360 از پردازنده های نسل اول و دوم اینتل Xeon Scalable استفاده می کند.

• تفاوت بین سرور DL360 و DL380 چیست؟

سرور DL360 یک سرور تک یونیتی است در حالی که DL380 یک سرور دو یونیتی است. همراه با افزایش اندازه، DL380 همچنین ظرفیت ذخیره سازی و رم بالاتر و اسلات های توسعه اضافی را ارائه می دهد.

• سرور DL360 چند U است؟

سرور DL360 یک سرور 1U است. این بدان معناست که یک واحد را در یک رک سرور اشغال می کند.

• سرور DL360 چقدر برق مصرف می کند؟

سرور DL360 می تواند از منابع تغذیه 500، 800 یا 1600 وات استفاده کند.

• آیا می توانم از رایانه شخصی خود به عنوان سرور استفاده کنم؟

یک کامپیوتر رومیزی استاندارد ممکن است ویژگی های مشابه سرور ProLiant DL360 را نداشته باشد، اما همچنان می تواند به عنوان یک سرور استفاده شود.